<div class="boxBd">شکررنگ. [ ش َ ک َرْ، رَ ] ( ص مرکب ) ناخوش و بیزار. ( آنندراج ) ( غیاث ) : <br>شمایل تو مرا کشت وین همه فتنه <br>از آن کلاه کژ و تکمه شکررنگ است.<div class="au">امیرخسرو دهلوی ( از آنندراج ).</div>خنده را از دهنش تاب جدایی نبود<br>این گل از غنچه شکررنگ برون می آید.<div class="au">غنیمت ( از آنندراج ).</div>|| خجل. شرمگین. ( فرهنگ فارسی معین ). بمناسبت عارض شدن سرخی شرم بر رخسار.</div>

شکررنگ. [ ش َ ک َرْ، رَ ] ( ص مرکب ) ناخوش و بیزار. ( آنندراج ) ( غیاث ) : شمایل تو مرا کشت وین همه فتنه از آن کلاه کژ و تکمه شکررنگ است. امیرخسرو دهلوی ( از آنندراج ). خنده را از دهنش تاب جدایی نبود این گل از غنچه شکررنگ برون می آید. غنیمت ( از آنندراج ). || خجل. شرمگین. ( فرهنگ فارسی معین ). بمناس

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">(ش کَ. رَ ) ۱ - (ص مر. ) ناخوش . ۲ - خجل . ۳ - (اِ. ) نوعی رنگ سرخ .</div>

(ش کَ. رَ ) ۱ - (ص مر. ) ناخوش . ۲ - خجل . ۳ - (اِ. ) نوعی رنگ سرخ .

شکررنگ

فرهنگ معین

لغت نامه دهخدا