متوقد

(مُ تَ وَ قِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) افروزنده ، فروزان ، نورانی .

متوقد. [ م ُ ت َ وَق ْ ق ِ ] ( ع ص ) آتش فروزان. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آنکه آتش می افروزد و افروخته شده. ( ناظم الاطباء ). || زیرک خوش درگذرنده در امور. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). زیرک درگذرنده در امور و روشن خاطر. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به توقد شود.

برافروزنده، بر افروخته، فروزان.