کشمان

(کِ ) (اِمر. ) = کشت مان : زمین زراعت شده .

کشمان. [ ک ِ ] ( اِ مرکب ) زمین کشت زراعت کرده شده را گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). در حاشیه برهان آمده است : این کلمه مخفف کشتمان است مرکب از کشت ( کاشتن ) + مان ( پسوند اتصاف ) کشتمند :
از حبوبات در همه کشمان
نیست چندانکه درکشند بفخ.النقوع ؛ گوآب در کشمان. ( مهذب الاسماء ).

۱. زمین های پیرامون ده که در آن ها زراعت کنند.
۲. آیش یا گردش زراعتی که هر سال محصول دیگری غیر از محصول سال قبل بکارند.