کلمه جو
صفحه اصلی

کلچ

فرهنگ معین

(کَ ) (اِ. ) = کلیچ : عجب ، خودستایی ، تکبر.
(کُ ) (اِ. ) پوشش پشمینه که سابقاً از کشمیر و تبت می آوردند.

(کَ) (اِ.) = کلیچ : عجب ، خودستایی ، تکبر.


(کُ) (اِ.) پوشش پشمینه که سابقاً از کشمیر و تبت می آوردند.


لغت نامه دهخدا

کلچ. [ ک َ ] ( ص ) خشک. یابس. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || ترد که در زیر دندان آواز دهد، و در بعضی جاهای گیلان کرچ گویند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

کلچ. [ ک َ ] ( اِ ) چرک. ( جهانگیری ). چرک و وسخ. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کلیج وکلخچ شود. || عجب و خودستایی. ( جهانگیری ). عجب و خودستایی و تکبر و تجبر. ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ). عجب. خودستایی. تکبر. ( فرهنگ فارسی معین ).

کلچ. [ ک َ / ک ِ ] ( اِ ) سبد کناس باشد که پلیدیها را بدان بکشند. ( جهانگیری ). سبد حمامی و کناس که بدان سرگین و پلیدیها کشند. ( ناظم الاطباء ). کلج [ ک َ / ک ِ ]. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کلج شود.

کلچ. [ ک ُ ] ( اِ ) شکن زلف و کاکل. ( جهانگیری ). چین. شکن. ماز. نورد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به کلج [ ک ُ ] شود.
- کلچ درکلچ ؛ چین درچین. و رجوع به کلج در کلج ذیل ترکیبات کلج شود.
|| نوعی از پوشش هم هست ،آن را از پشم بافند و از جانب کشمیر آورند. ( برهان ). پوششی باشد پشمینه که از تبت آورند. ( جهانگیری ) ( فرهنگ رشیدی ). نوعی از پوشاک پشمین که از کشمیر آورند. ( ناظم الاطباء ). پوشش پشمینه که سابقاً از کشمیر و تبت می آوردند. ( فرهنگ فارسی معین ) :
پیش تو چگونه آرم اندر ره
کلچ از تبت و لباده از دنبر.
مختاری ( از فرهنگ رشیدی ).
|| نان ریزه را گویند. ( فرهنگ جهانگیری ). نان ریزه. ( ناظم الاطباء ). نان ریز شده. ( از برهان ) ( فرهنگ فارسی معین ).

کلچ . [ ک َ ] (اِ) چرک . (جهانگیری ). چرک و وسخ . (برهان ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کلیج وکلخچ شود. || عجب و خودستایی . (جهانگیری ). عجب و خودستایی و تکبر و تجبر. (از برهان ) (ناظم الاطباء). عجب . خودستایی . تکبر. (فرهنگ فارسی معین ).


کلچ . [ ک َ ] (ص ) خشک . یابس . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || ترد که در زیر دندان آواز دهد، و در بعضی جاهای گیلان کرچ گویند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).


کلچ . [ ک َ / ک ِ ] (اِ) سبد کناس باشد که پلیدیها را بدان بکشند. (جهانگیری ). سبد حمامی و کناس که بدان سرگین و پلیدیها کشند. (ناظم الاطباء). کلج [ ک َ / ک ِ ] . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کلج شود.


کلچ . [ ک ُ ] (اِ) شکن زلف و کاکل . (جهانگیری ). چین . شکن . ماز. نورد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کلج [ ک ُ ] شود.
- کلچ درکلچ ؛ چین درچین . و رجوع به کلج در کلج ذیل ترکیبات کلج شود.
|| نوعی از پوشش هم هست ،آن را از پشم بافند و از جانب کشمیر آورند. (برهان ). پوششی باشد پشمینه که از تبت آورند. (جهانگیری ) (فرهنگ رشیدی ). نوعی از پوشاک پشمین که از کشمیر آورند. (ناظم الاطباء). پوشش پشمینه که سابقاً از کشمیر و تبت می آوردند. (فرهنگ فارسی معین ) :
پیش تو چگونه آرم اندر ره
کلچ از تبت و لباده از دنبر.

مختاری (از فرهنگ رشیدی ).


|| نان ریزه را گویند. (فرهنگ جهانگیری ). نان ریزه . (ناظم الاطباء). نان ریز شده . (از برهان ) (فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

چرک، ریم، وسخ.
چین و شکن، پیچ وخم زلف: فری زآن زلف مشکینش چو زنجیر / فتاده صد هزاران کلچ بر کلچ (شاکر: شاعران بی دیوان: ۴۵ ).

چرک؛ ریم؛ وسخ.


چین‌و‌شکن؛ پیچ‌وخم زلف: ◻︎ فری زآن زلف مشکینش چو زنجیر / فتاده صد هزاران کلچ بر کلچ (شاکر: شاعران بی‌دیوان: ۴۵).



کلمات دیگر: