فصال

۱ - ( مصدر ) از شیر باز گرفتن کودک ۲ - ( اسم ) از شیر باز گیری .
مداح مردمان به امید صله و لفظ دخیل است باین معنی .

(فِ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) از شیر باز - گرفتن کودک . ۲ - (اِمص . ) از شیر بازگیری .

فصال. [ ف ِ ] ( ع اِمص ) از همدیگر جدایی کردن دو شریک و مباینت نمودن. || از شیر بازکردگی کودک. اسم است فصل را. ( منتهی الارب ). فطام. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) ج ِ فصیل. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

---

فصال. [ ف َص ْ صا ] ( ع ص ) مداح مردمان به امید صله و لفظ دخیل است به این معنی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) :
صف های مرغان کن نگه در صفه های بزم شه
چون عندلیبان صبحگه فصال گلزار آمده.|| سیف فصال ؛ شمشیر برنده. ( از اقرب الموارد ).

از شیر گرفتن.