(شَ ) [ ع . ] (ص . ) ۱ - ستور شیرده که علف اندک خورد و شیر بسیار دهد، شکور. ۲ - سپاسگزار، شاکر.
شکیر
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
شکیر. [ ش َ ] ( اِ ) شفترنگ است و آن میوه ای باشد شبیه شفتالو. ( آنندراج ) ( برهان ). رجوع به شلیل و شفترنگ شود.
شکیر. [ ش َ ] ( ع اِ ) اول گیاه که بعد گیاه خشک و پژمریده روید. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). شاخهای نرم و نازک میان شاخهای خشک و درشت. || شاخهای ریزه که از بن درختی روید. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). پاجوش. ( یادداشت مؤلف ). || خرمابنان ریزه. ( منتهی الارب ). || برگ ریزه های گرداگرد شاخ خرما. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). آنچه گرداگرد درخت برآید. ( مهذب الاسماء ). || موی بن یال اسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). موی کوتاه که در بن ریش اسب بود. ( مهذب الاسماء ). || موی متصل روی و پس گردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || اول موی که بروید. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ). || موی زهار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). موی شیب زن. ( دهار ). موی شیب. ( مهذب الاسماء ). موی شرم اندام زن. || شتران ریزه. || موی ریزه میان موی کلان. || پر و پشم و گیاه ریزه میان پر و پشم و گیاه کلان و بزرگ. || شاخها و پوست درخت. || نهال انگور که از پاره شاخ روید. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رزجون. ترکه رز. ( یادداشت مؤلف ).
شکیر. [ ش ُ ک َ ] ( اِخ ) کوهی است به اندلس که همواره برف بارد بر آن. ( منتهی الارب ).
شکیر. [ ش َ ] ( ع اِ ) اول گیاه که بعد گیاه خشک و پژمریده روید. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). شاخهای نرم و نازک میان شاخهای خشک و درشت. || شاخهای ریزه که از بن درختی روید. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). پاجوش. ( یادداشت مؤلف ). || خرمابنان ریزه. ( منتهی الارب ). || برگ ریزه های گرداگرد شاخ خرما. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). آنچه گرداگرد درخت برآید. ( مهذب الاسماء ). || موی بن یال اسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). موی کوتاه که در بن ریش اسب بود. ( مهذب الاسماء ). || موی متصل روی و پس گردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || اول موی که بروید. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ). || موی زهار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). موی شیب زن. ( دهار ). موی شیب. ( مهذب الاسماء ). موی شرم اندام زن. || شتران ریزه. || موی ریزه میان موی کلان. || پر و پشم و گیاه ریزه میان پر و پشم و گیاه کلان و بزرگ. || شاخها و پوست درخت. || نهال انگور که از پاره شاخ روید. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رزجون. ترکه رز. ( یادداشت مؤلف ).
شکیر. [ ش ُ ک َ ] ( اِخ ) کوهی است به اندلس که همواره برف بارد بر آن. ( منتهی الارب ).
شکیر. [ ش َ ] (اِ) شفترنگ است و آن میوه ای باشد شبیه شفتالو. (آنندراج ) (برهان ). رجوع به شلیل و شفترنگ شود.
شکیر. [ ش َ ] (ع اِ) اول گیاه که بعد گیاه خشک و پژمریده روید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). شاخهای نرم و نازک میان شاخهای خشک و درشت . || شاخهای ریزه که از بن درختی روید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پاجوش . (یادداشت مؤلف ). || خرمابنان ریزه . (منتهی الارب ). || برگ ریزه های گرداگرد شاخ خرما. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). آنچه گرداگرد درخت برآید. (مهذب الاسماء). || موی بن یال اسب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). موی کوتاه که در بن ریش اسب بود. (مهذب الاسماء). || موی متصل روی و پس گردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || اول موی که بروید. (یادداشت مؤلف ) (مهذب الاسماء). || موی زهار. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). موی شیب زن . (دهار). موی شیب . (مهذب الاسماء). موی شرم اندام زن . || شتران ریزه . || موی ریزه میان موی کلان . || پر و پشم و گیاه ریزه ٔ میان پر و پشم و گیاه کلان و بزرگ . || شاخها و پوست درخت . || نهال انگور که از پاره ٔ شاخ روید. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رزجون . ترکه ٔ رز. (یادداشت مؤلف ).
شکیر. [ ش ُ ک َ ] (اِخ ) کوهی است به اندلس که همواره برف بارد بر آن . (منتهی الارب ).
فرهنگ عمید
= شلیل
شلیل#NAME?
کلمات دیگر: