شورش هوگن

شورش هوگن (به ژاپنی: 保元の乱 Hōgen no ran) یک جنگ داخلی کوتاه مدت در سال ۱۱۵۶ میلادی برای حل اختلاف در مورد جانشینی امپراتور کونوئه (هفتادوششمین امپراتور ژاپن، مرگ در سال ۱۱۵۵) مابین امپراتور سوتوکو (هفتادوپنجمین) و امپراتور گو شیراکاوا (هفتادوهفتمین) بود.
در نیمهٔ دوم دوره هی آن سه خاندان بزرگ سیاست ژاپن را تحت سلطه داشتند. این سه خاندان عبارت بودند از خاندان فوجیوارا، خاندان میناموتو و خاندان تایرا.در سال ۱۱۵۵ در مورد جانشینی امپراتور کونوئه (هفتاد و ششمین امپراتور) که در سن هفده سالگی درگذشته بود، بین خاندان سلطنتی اختلاف رخ داد. پدر امپراتور درگذشته امپراتور توبا پسر دیگرش امپراتور گو شیراکاوا را به منصب امپراتوری رساند اما پسر ارشدش امپراتور سوتوکو که در این زمان در حال حکومت پس از کناره گیری (اینسی) بود با این انتخاب مخالف بود و خواستار بر تخت نشستن پسرش شاهزاده شیگه هیتو بود.
در همین زمان در بین خاندان فوجیوارا نیز درگیری خانوادگی رخ داده بود. پسر ارشد این خاندان که مقام کانپاکو را در دست داشت، فوجیوارا نو تادامیچی خواستار کنار گذاشتن برادر کوچکتر خود فوجیوارا نو یوریناگا از صحنه قدرت بود.
در پی این اختلافات دو ائتلاف شکل گرفت. امپراتور سوتوکو با فوجیوارا نو یوریناگا متحد شد و «جناح اینسی» را تشکیل دادند و از طرف دیگر فوجیوارا نو تادامیچی، امپراتور توبا و امپراتور گو شیراکاوا «جناح امپراتور» را به وجود آوردند و در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. هر دو جناح نیز سعی کردند که با استفاده از قدرت نظامی خاندان میناموتو یا خاندان تایرا در این کشمکش بر حریف خود غلبه کنند.