( صفت ) نغمه پرداز .
نغمه ساز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نغمه ساز. [ ن َ م َ / م ِ] ( نف مرکب ) نغمه پرداز. ( ناظم الاطباء ) :
زند زردشت نغمه ساز بر او
مغ چو پروانه خرقه باز بر او.
صداخیز گردد به صداهتزاز
کف باده اش چون کف نغمه ساز.
زند زردشت نغمه ساز بر او
مغ چو پروانه خرقه باز بر او.
نظامی.
|| خنیاگر. نوازنده : صداخیز گردد به صداهتزاز
کف باده اش چون کف نغمه ساز.
امیرخسرو ( از آنندراج ).
فرهنگ عمید
نغمه سازنده، آهنگ ساز، نغمه پرداز.
کلمات دیگر: