گیتی شناس

گیتی شناس. [ ش ِ ] ( نف مرکب ) شناسنده عالم. شناسنده گیتی. مجرب. دنیادیده :
مرا از تو آنگاه بودی سپاس
ترا خواندمی شاه گیتی شناس.مگر نشنیدی از گیتی شناسان
که باشد بر نظاره جنگ آسان. || بمجاز، جغرافی دان :
نخستین طرازی که بست از قیاس
کتابی است کان هست گیتی شناس.

۱. آن که همۀ جهان را بشناسد، شناسندۀ جهان.
۲. جهان دیده، مجرب