کسی که با کلنگ زمین را بکند، آن که با کلنگ کار کند، کلنگ زن، کلنگ دار.

فرهنگ عمید

<div class="boxBd">کلندگر. [ ک َ ل َ گ َ ] ( ص مرکب ) آنکه با کلنگ کار می کند. ( ناظم الاطباء ). آنکه زمین را با کلنگ بکند. ( فرهنگ فارسی معین ) : <br>تا گشته ام هلاک جوان کلندگر<br>همچون کلند خاک درش می کنم به سر.<div class="au">سیفی ( از بهار عجم ).</div>و رجوع به کلند شود.</div>

کلندگر. [ ک َ ل َ گ َ ] ( ص مرکب ) آنکه با کلنگ کار می کند. ( ناظم الاطباء ). آنکه زمین را با کلنگ بکند. ( فرهنگ فارسی معین ) : تا گشته ام هلاک جوان کلندگر همچون کلند خاک درش می کنم به سر. سیفی ( از بهار عجم ). و رجوع به کلند شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( صفت ) آنکه با کلند کار کند آنکه زمین را با کلنگ بکند : ( تا گشته ام هلاک جوان کلندگر همچون کلند خاک درش میکنم بسر ) . ( سیفی )</div>

( صفت ) آنکه با کلند کار کند آنکه زمین را با کلنگ بکند : ( تا گشته ام هلاک جوان کلندگر همچون کلند خاک درش میکنم بسر ) . ( سیفی )