حامدی اصفهانی

حامدی عجم یا حامدی اصفهانی (۸۴۳ قمری در اصفهان - ۸۹۰ هجری قمری) شاعر ایرانی دربار عثمانیان در زمان سلطان محمد فاتح بود. حامدی اصفهانی نزدیک به بیست سال ملازم سلطان محمد فاتح بود. او به زبان های که زبان مادری اش بود و همچنین ترکی در دربار عثمانی شعر می سروده است. از حامدی سه کتاب بجا مانده است. این کتاب ها عبارت اند از «دیوان»، «جام سخنگو (فال نامه)»، و یک کتاب تاریخی به نام «تواریخ العثمان».

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
شاعر، صوفی و خطاط. از متصوفین پیرو طریقه ی مولوی بود که پس از جهانگردی بسیاری به خاک عثمانی و به دربار سلطان محمد فاتح راه یافت و سمت شیخی مزار مولانا جلال الدین در قونیه را عهده دار شد.
به جز «دیوان» شعرش، اشعاری در پاسخ معماهای جامی سرود و نیز برای فرزندش، محمود زایجه ای به فارسی شامل سی و دو سؤال وضع کرد و در پاسخ هر سوال یک یا دو بیت فارسی سرود و آن را «جام سخن گوی» نام نهاد.
همچنین او بیش از نیمی از غزلیات حافظ را تضمین کرد. وی خطاط نیز بود، چنانکه «مفردات»ابن بیطار و «دلایل الاعجاز» را به خط خوش برای سلطان محمد فاتح نوشت.