حاشیه معالم الدین

wikifeqh: اجتماع امر و نهی را محال می داند، اما ملا محمد صالح با تبیین تغایر جهت به سبب اعتبار، این اجتماع را محال نمی داند. احاطه مؤلف به حواشی صاحب معالم و فرزندش محمد بن حسن در توضیح و تفسیر معالم به این کتاب اعتبار خاصی داده است. گاهی نیز در مقام دفاع از نظر صاحب معالم به حواشی فرزندش جواب می دهد مثل «و لا یرد علیه ما اورده ولده قدس سره...»
نکته مثبت
از دیگر نکات مثبت کتاب اینکه به حکایت و نقل با واسطه از منابع و مآخذ اکتفا نشده، بلکه مؤلف به صورت مستقیم از منابع نقل قول می کند که از عبارت های کتاب معلوم است مثل: «ابن الحاجب صرح فی شرح المفصل...، و قال قطب الدین هذا الدلیل...»کتاب از معدود حواشی معالم است که اکثر منابع و مآخذ مذکور در معالم را مشخص کرده و برای استفاده محققین از منابع اولیه کلمات صاحب معالم بسیار مفید می باشد.در بعضی مباحث که درک واضح نظریه ای مشکل است مثل بحث مقدمه واجب و تفصیل بین مقدمه ای که سبب باشد و مقدمه ای که سبب نباشد، که منسوب به سید مرتضی است، مؤلف خواننده را به تامل بیشتر دعوت می کند.اگر چه بنای مؤلف بر اختصار حواشی کتاب است، اما حواشی مفصلی نیز دارد. به عنوان مثال در مباحثی مثل مطلق و مقید، این سوال را مطرح می کند که آیا با نسخ مدلول امر دلالت آن بر جواز باقی می ماند یا نه، که دارای مطالب با ارزشی است.
توجه به جزئیات
...