رخج
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رخج. [ رَ خ َ / رَ ] ( ص ) فرومایه و دون و ناکس. || کج خلق و بدخوی. ( ناظم الاطباء ).
رخج. [ رُ ] ( اِخ ) ناحیه ای از نواحی بست.( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( از جهانگیری ) ( آنندراج ).نام شهری است که آنرا عوام رخد گویند. ( دهار ). معرب رخد، و آن نام شهری است به مجاورت سجستان. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به فهرست ایران باستان و الوزراء و الکتاب ص 218 و 219 و احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 377 و 381 و 400 و ج 3 ص 1118 و ایران در زمان ساسانیان ص 21 و حدائق السحر ص 94 و لباب الالباب ج 1 ص 300 و رخد شود.
رخج. [ رُ ] ( اِخ ) ناحیه ای از نواحی بست.( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( از جهانگیری ) ( آنندراج ).نام شهری است که آنرا عوام رخد گویند. ( دهار ). معرب رخد، و آن نام شهری است به مجاورت سجستان. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به فهرست ایران باستان و الوزراء و الکتاب ص 218 و 219 و احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 377 و 381 و 400 و ج 3 ص 1118 و ایران در زمان ساسانیان ص 21 و حدائق السحر ص 94 و لباب الالباب ج 1 ص 300 و رخد شود.
رخج . [ رَ خ َ / رَ ] (ص ) فرومایه و دون و ناکس . || کج خلق و بدخوی . (ناظم الاطباء).
رخج . [ رُ ] (اِخ ) ناحیه ای از نواحی بست .(ناظم الاطباء) (از برهان ) (از جهانگیری ) (آنندراج ).نام شهری است که آنرا عوام رخد گویند. (دهار). معرب رخد، و آن نام شهری است به مجاورت سجستان . (یادداشت مؤلف ). رجوع به فهرست ایران باستان و الوزراء و الکتاب ص 218 و 219 و احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 377 و 381 و 400 و ج 3 ص 1118 و ایران در زمان ساسانیان ص 21 و حدائق السحر ص 94 و لباب الالباب ج 1 ص 300 و رخد شود.
دانشنامه عمومی
رُخَج (به فارسی باستان: هَرَوْوَتیش 𐏃𐎼𐎢𐎺𐎫𐎡𐏁 (Harauvatiš)) از ساتراپی های شرقی شاهنشاهی هخامنشی در اطراف قندهار امروزی بوده که قوم ایرانی رُخَجی در آن سکنی داشته است. گاه سرزمین باستانی گنداره، سرزمینی که از نواحی رود کابل تا رود سند وسعت داشته با این سرزمین اشتباه گرفته می شود.
قندهار
ساتراپی های هخامنشیان
ایالت رخج در خاور فلات ایران قرار داشت و مشتمل بر قندهار امروزی در افغانستان می شده است. نخستین بار در فرگرد نخست وندیداد اوستا بنام هَرَخوَیتی و در فهرست سرزمین های تابع هخامنشیان در سنگ نوشته های هخامنشی بنام هَرَهُوَتیش آمده است.
اسکندر مقدونی در سال ۳۲۸ پیش از میلاد، به این سرزمین رسید و رُخّجی ها را به اطاعت درآورده و کاپیشه کانیش پایتخت رُخَج را به نامش اسکندریه تغییر نام داد که همان قندهار امروزی است. در متون فارسی و عربی پس از اسلام، این سرزمین را رُخَج می نامیدند.
منطقه رخج تقریباً با منطقهٔ پشتون نشین امروز مطابقت می کند.
قندهار
ساتراپی های هخامنشیان
ایالت رخج در خاور فلات ایران قرار داشت و مشتمل بر قندهار امروزی در افغانستان می شده است. نخستین بار در فرگرد نخست وندیداد اوستا بنام هَرَخوَیتی و در فهرست سرزمین های تابع هخامنشیان در سنگ نوشته های هخامنشی بنام هَرَهُوَتیش آمده است.
اسکندر مقدونی در سال ۳۲۸ پیش از میلاد، به این سرزمین رسید و رُخّجی ها را به اطاعت درآورده و کاپیشه کانیش پایتخت رُخَج را به نامش اسکندریه تغییر نام داد که همان قندهار امروزی است. در متون فارسی و عربی پس از اسلام، این سرزمین را رُخَج می نامیدند.
منطقه رخج تقریباً با منطقهٔ پشتون نشین امروز مطابقت می کند.
wiki: رخج
پیشنهاد کاربران
رُخَج، ( به اوستایی: Haraxvaitī هَرَخوَیتی، به پارسی باستان: Harahuvatiš هَرَهُوَتیش، به یونانی باستان: Ἀραχωσία آراخوزیا یا Ἀραχῶται آراخوتای، به لاتینی: Arachosia آراخوزیا، به عربی: رُخَج ) از شهرب های شرقی ( ساتراپی های ) شاهنشاهی هخامنشی در اطراف قندهار امروزی بوده که قوم ایرانی رُخَجی ( Arachosians یا Arachoti ) در آن سکنی داشته است. گاه سرزمین باستانی گنداره، سرزمینی که از نواحی رود کابل تا رود سند وسعت داشته با این سرزمین اشتباه گرفته می شود.
نام این سرزمینی باستانی، که دارای رودخانه های پُرآب بوده، و پایتخت آن همان قندهار در افغانستان کنونی است از نام اناهیتا، ایزدبانوی باران و باروری، در شکل ایرانی آن هَرَهُوَیتی ( Harahvatī ) ، برگرفته شده است. در اصل به نظر می رسد هَرَهُوَتی نماد و مظهر یک رودخانۀ بزرگ افسانوی بوده که از کوه هَرا ( Harā ) سرچشمه می گرفته و به دریای وُوروکَشا ( Vourukaša ) جاری می شده و سرچشمۀ تمام آب های جهان بوده است. [۱]
ایالت رخج در خاور فلات ایران قرار داشت و مشتمل بر قندهار امروزی در افغانستان می شده است. نخستین بار در فرگرد نخست وندیداد اوستا بنام هَرَخوَیتی و در فهرست سرزمین های تابع هخامنشیان در سنگ نوشته های هخامنشی بنام هَرَهُوَتیش آمده است.
اسکندر مقدونی در سال ۳۲۸ پیش از میلاد، به این سرزمین رسید و رُخّجی ها را به اطاعت درآورده و کاپیشه کانیش ( Kāpišakāniš ) پایتخت رُخَج را به نامش اسکندریه ( Alexandropolis ) تغییرنام داد که همان قندهار امروزی است. در متون فارسی و عربی پس از اسلام، این سرزمین را رُخَج می نامیدند.
منطقه رخج تقریباً با منطقهٔ پشتون نشین امروز مطابقت می کند.
محتویات
۱ داریوش
۲ جستارهای وابسته
۳ پینوشتها
۴ منابع
داریوش
داریوش بزرگ از رُخج به نام سیستان ایران نام می برد. این شهر آریایی همان گدروسیا باستانی یونانی ها است. اسکندر شرح لشگر کشی هایش را به گدروسی در تاریخ ثبت کرده است. وی از دریانوردی فرمانده اش به نام نیارخوس در دریای مکران ( دریای عمان ) نام برده است.
داریوش شاه گوید:
« آن وهیزدات که خود را بردیا ( فرزند کوروش بزرگ ) می خواند او سپاه به رخج ( سیستان ) فرستاده بود. برعلیه وی «وان نام پارسی» بنده من شهربان رخج و مردی را سردار آنها کرده بود. . . داریوش می گوید بعد از نبرد با بردیای دروغین همه دروغگویان و شورشیان اش را شکست دادم و فرمانروای رخج شدم. [۲] »
جستارهای وابسته
قندهار
ساتراپی های هخامنشیان
پینوشتها
↑ [ دانشنامۀ ایرانیکا، سرواژۀ "اناهید" http://www. iranica. com/articles/anahid]
↑ تاریخچه باستانی سیستان و بلوچستان بند ۱۰ - از کتیبه جهانی بیستون
منابع [ویرایش]
دانشنامهٔ ایرانیکا: ARACHOSIA. نوشتهٔ R. Schmitt
Kuhrt, Amélie ( لندن ) . "Arachosia. " Brill's New Pauly. Antiquity volumes ویراستار: Hubert Cancik and Helmuth Schneider . انتشارات Brill, Brill Online. UNIVERSITEITSBIBLIOTHEEK لیدن. ۲۵ آوریل ۲۰۰۸
از ویکی پدیا
نام این سرزمینی باستانی، که دارای رودخانه های پُرآب بوده، و پایتخت آن همان قندهار در افغانستان کنونی است از نام اناهیتا، ایزدبانوی باران و باروری، در شکل ایرانی آن هَرَهُوَیتی ( Harahvatī ) ، برگرفته شده است. در اصل به نظر می رسد هَرَهُوَتی نماد و مظهر یک رودخانۀ بزرگ افسانوی بوده که از کوه هَرا ( Harā ) سرچشمه می گرفته و به دریای وُوروکَشا ( Vourukaša ) جاری می شده و سرچشمۀ تمام آب های جهان بوده است. [۱]
ایالت رخج در خاور فلات ایران قرار داشت و مشتمل بر قندهار امروزی در افغانستان می شده است. نخستین بار در فرگرد نخست وندیداد اوستا بنام هَرَخوَیتی و در فهرست سرزمین های تابع هخامنشیان در سنگ نوشته های هخامنشی بنام هَرَهُوَتیش آمده است.
اسکندر مقدونی در سال ۳۲۸ پیش از میلاد، به این سرزمین رسید و رُخّجی ها را به اطاعت درآورده و کاپیشه کانیش ( Kāpišakāniš ) پایتخت رُخَج را به نامش اسکندریه ( Alexandropolis ) تغییرنام داد که همان قندهار امروزی است. در متون فارسی و عربی پس از اسلام، این سرزمین را رُخَج می نامیدند.
منطقه رخج تقریباً با منطقهٔ پشتون نشین امروز مطابقت می کند.
محتویات
۱ داریوش
۲ جستارهای وابسته
۳ پینوشتها
۴ منابع
داریوش
داریوش بزرگ از رُخج به نام سیستان ایران نام می برد. این شهر آریایی همان گدروسیا باستانی یونانی ها است. اسکندر شرح لشگر کشی هایش را به گدروسی در تاریخ ثبت کرده است. وی از دریانوردی فرمانده اش به نام نیارخوس در دریای مکران ( دریای عمان ) نام برده است.
داریوش شاه گوید:
« آن وهیزدات که خود را بردیا ( فرزند کوروش بزرگ ) می خواند او سپاه به رخج ( سیستان ) فرستاده بود. برعلیه وی «وان نام پارسی» بنده من شهربان رخج و مردی را سردار آنها کرده بود. . . داریوش می گوید بعد از نبرد با بردیای دروغین همه دروغگویان و شورشیان اش را شکست دادم و فرمانروای رخج شدم. [۲] »
جستارهای وابسته
قندهار
ساتراپی های هخامنشیان
پینوشتها
↑ [ دانشنامۀ ایرانیکا، سرواژۀ "اناهید" http://www. iranica. com/articles/anahid]
↑ تاریخچه باستانی سیستان و بلوچستان بند ۱۰ - از کتیبه جهانی بیستون
منابع [ویرایش]
دانشنامهٔ ایرانیکا: ARACHOSIA. نوشتهٔ R. Schmitt
Kuhrt, Amélie ( لندن ) . "Arachosia. " Brill's New Pauly. Antiquity volumes ویراستار: Hubert Cancik and Helmuth Schneider . انتشارات Brill, Brill Online. UNIVERSITEITSBIBLIOTHEEK لیدن. ۲۵ آوریل ۲۰۰۸
از ویکی پدیا
رَخَج:
هَرَئووَتیس= harauvatis ( جایی در جنوب افغانستان ) ( ( هَرَوْوَتیش 𐏃𐎼𐎢𐎺𐎫𐎡𐏁 ) )
رخج، آراخوزی
هَرَئووَتیس= harauvatis ( جایی در جنوب افغانستان ) ( ( هَرَوْوَتیش 𐏃𐎼𐎢𐎺𐎫𐎡𐏁 ) )
رخج، آراخوزی
کلمات دیگر: