خلج . [ خ ُ ل ُ ] (اِخ ) نام گروهی از عربانست که ابتداء از عدوان بودند، پس عمربن خطاب آنها را به حارث بن مالک بن النصر ملحق کرد و از این جهت خلج نامیده شدند؛ زیرا آنها اختلاج از عدوان کردند. (از منتهی الارب ).
خلج . [ خ ُ ل ُ ] (ع اِ) ج ِ خلیج . (منتهی الارب ). رجوع به خلیج در این لغتنامه شود.
خلج . [ خ َ ] (ع مص ) کشیدن چیزی و بیرون کردن آن . || جنبانیدن . || با چشم کسی را اشاره کردن . یقال : خلجه بعینه . || مشغول کردن . سرگرم کردن . منه : خلجته امور الدنیا؛ مشغول کرد امور دنیا او را. || نیزه زدن . || از شیر بازکردن کودک یا بچه ٔ ناقه را. (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || خلانیدن . (از منتهی الارب ).
خلج . [ خ َ ] (اِخ ) نام جایگاهی در نزدیکی عربه از نواحی زابلستان . (از معجم البلدان ). ظاهراً این نقطه جایگاه طایفه ٔ خَلَج بوده است . رجوع به ص 359 و 246 تاریخ سیستان شود : بوعلی کوتوال از غزنی با لشکری قوی برفت بر جانب خلج که از ایشان فسادها رفته بود در غیبت امیر تا ایشان را بصلاح آرد بصلح یا بجنگ . (تاریخ بیهقی ).
خلج . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ارشق بخش مرکزی شهرستان خیاو. دارای 122 تن سکنه . آب آن از چشمه . محصول آنجا غلات ، حبوبات . شغل اهالی زراعت و گله داری . و راهش مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
خلج . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بسربالارخ بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه دارای 261 تن سکنه . آب آن از قنات و محصول آنجا غلات است . شغل اهالی زراعت ، کرباس بافی و مالداری . راهش مالرو و از اسدآباد میتوان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
خلج . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج شهرستان مراغه . دارای 107 تن سکنه . آب آن از قنات و محصول آنجا غلات ، نخود و بزرک . شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنجا جاجیم بافی و راهش مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
خلج . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرگوربخش سلوانا شهرستان ارومیه . دارای 220 تن سکنه . آب آن از چشمه . محصول آنجا غلات ، حبوبات و توتون . شغل اهالی زراعت و گله داری . صنایع دستی آنجا جاجیم بافی و راهش مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
خلج . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان وزرق بخش داران شهرستان فریدن . دارای 514 تن سکنه . آب آن از قنات و چشمه . محصول آن غلات . شغل اهالی زراعت و راه آن فرعی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
خلج . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان قزل کچیلو بخش ماه نشان شهرستان زنجان . دارای 173 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ قزل اوزن . محصول آنجا غلات ،انگور و میوه . شغل اهالی زراعت ، گلیم و جاجیم بافی و راهش مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
خلج . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خرقان غربی بخش آوج شهرستان قزوین . دارای 379 تن سکنه . آب آن از چشمه و رودخانه ٔ اوجاق . و محصول آنجا غلات مختصر، انگور و عسل . شغل اهالی زراعت ، قالی و جاجیم بافی . راهش مالرو با مختصر اصلاحات می توان ماشین برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).
فردوسی .
خلج . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) نام یکی از ایلات است که مسکن آنها در خلجستان قم می باشد. (یادداشت بخط مؤلف ). بنابر قول انجمن آرای ناصری : نام طایفه ای از اتراک و در اصل مغولی ، قال آج یعنی همان گرسنه . این لغت ترکی است و اکنون در عراق جای این طایفه خلجستان نام دارد. رجوع به خلجستان شود.
خلج . [ خ َ ل َ ] (اِخ ) نام یکی از طوایف ایل قشقائی ایران و مرکب از 70 خانوار که در کوار مسکن دارند. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به جغرافیای سیاسی کیهان ص 83 شود.
خلج . [ خ َ ل َ ] (ع اِ) درد استخوان از ماندگی و کوفتگی و تباهی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خلج . [ خ َ ل َ ] (ع مص ) مبتلا گردیدن به درد استخوان از ماندگی و کوفتگی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خلج . [ خ َل ْ ل ِ ] (ع ص ، اِ) دور. بعید. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خلج . [ خ َل َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان ابهررود بخش ابهر شهرستان زنجان . دارای 157 تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات . شغل اهالی زراعت ، قالیچه و گلیم بافی و راهش مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
خلج . [ خ ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اَخلَج . رجوع به اَخلَج در این لغت نامه شود.
