مم

فرهنگ فارسی

گاه بجای مسلم نویسند .

مم . [ م ِم ْ م َ ] (ع حرف جر + اسم ) مِن ْ ما، یعنی از چه و برای چه . (ناظم الاطباء).

مم .[ م َ ] (ع ) گاه بجای مسلم نویسند. (ناظم الاطباء).

مم . [ م َ ] رمز است مرموز را. || بجای ممنوع نویسند. (از ناظم الاطباء). ممنوع . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

مم. [ م َ ] رمز است مرموز را. || بجای ممنوع نویسند. ( از ناظم الاطباء ). ممنوع. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

مم.[ م َ ] ( ع ) گاه بجای مسلم نویسند. ( ناظم الاطباء ).

مم. [ م ِم ْ م َ ] ( ع حرف جر + اسم ) مِن ْ ما، یعنی از چه و برای چه. ( ناظم الاطباء ).

مادر

[ویکی الکتاب] معنی مِمَّ: از چه (مخفف "من + ما "
ریشه کلمه:
ما (۲۶۲۲ بار)
من (۴۰۹۷ بار)

wikialkb: مِم

( مَم ) پیشوند و واژه ای به معنی محمد. مثلاً ممباقر یعنی محمد باقر

در زبان بلوچی مَمّ به معنای خرس سیاه بلوچی است

سنسکریت؛ مَمَ
اوستایی: مَنَ
مَنا: از من

کلمات دیگر: