لغت نامه دهخدا

هقع. [ هََ ق َ] (ع مص ) سخت گشن خواه گردیدن ناقه . (منتهی الارب ).

هقع. [ هََ ق َ] (ع مص ) سخت گشن خواه گردیدن ناقه . (منتهی الارب ).

هقع. [ هََ ق ِ ] (ع ص ) آزمند و حریص . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

هقع. [ هََ ق ِ ] (ع ص ) آزمند و حریص . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

<div class="boxBd">هقع. [ هََ ق َ] ( ع مص ) سخت گشن خواه گردیدن ناقه. ( منتهی الارب ). <hr>هقع. [ هََ ] ( ع مص ) داغ کردن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). <hr>هقع. [ هََ ق ِ ] ( ع ص ) آزمند و حریص. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).</div>

هقع. [ هََ ق َ] ( ع مص ) سخت گشن خواه گردیدن ناقه. ( منتهی الارب ). هقع. [ هََ ] ( ع مص ) داغ کردن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). هقع. [ هََ ق ِ ] ( ع ص ) آزمند و حریص. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).