تیز چنگ

دلاور و بهادر و کسی که چیزی را به جلدی و چابکی اخذ کند قوی پنجه

تیزچنگ. [ چ َ ] ( ص مرکب ) دلاور و بهادر و کسی که چیزی را به جلدی و چابکی اخذ کند. ( ناظم الاطباء ). قوی پنجه. که دست و پنجه سخت نیرومند دارد. نیرومند. زورمند. چابک :
که داری از ایرانیان تیزچنگ
که پیش من آید بدین دشت جنگ.به پیش اندرون رستم تیزچنگ
پس پشت شاه و سواران جنگ.یکی لشکر آمد پس ما به جنگ
چو کلباد و نستیهن تیزچنگ.گرش صدهزارند گردان جنگ
همه درگه جنگ و کین تیزچنگ.مرا با شهنشاه از این نیست چنگ
به جنگم توئی آمده تیزچنگ.چنان سخت بازو شد و تیزچنگ
که با جنگجویان طلب کرد جنگ.فکر کفن کنید که آن ترک تیزچنگ
تیغی چنان رساند که از استخوان گذشت. || تیزناخن. با چنگالی سخت فرورونده و تند :
چه پرهیزی از تیزچنگ اژدها
که گرز آهنی زو نیابی رها.چنین گفت با بچه جنگی پلنگ
که ای پرهنر بچه تیزچنگ.به دریا نهنگ و به هامون پلنگ
همان شیر جنگ آور تیزچنگ.ابیات خر سر است شترگربه زآنکه هست
نشخوارزن چو اشتر و چون گربه تیزچنگ.وحشی تیزچنگ خشم آلود
کز دم آتشین برآرد دود.رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.

آن که چیزی را به تندی و با چالاکی بگیرد.