(مِ یَ ) [ ع . ] (اِ. ) آلت صید جانوران ، دام . ج . مصائد (مصاید ).
مصید
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
مصید. [ م ِص ْ ی َ ] ( ع اِ ) دام و آنچه بدان صید و شکار کنند. ج ، مصاید. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مصیدة.
مصید. [ م َ ] ( ع ص ) صیدکرده شده و شکارشده. ( ناظم الاطباء ).
مصید. [ م َ ] ( ع ص ) صیدکرده شده و شکارشده. ( ناظم الاطباء ).
مصید. [ م َ ] (ع ص ) صیدکرده شده و شکارشده . (ناظم الاطباء).
مصید. [ م ِص ْ ی َ ] (ع اِ) دام و آنچه بدان صید و شکار کنند. ج ، مصاید. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). مصیدة.
کلمات دیگر: