شتر فراخ گام
وساع
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
وساع. [ وَ ] ( ع ص ) مرد سبک در حاجت و گرامی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || اسب جواد گرامی یا فراخ گام ، و فراخ ذراع. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). اسب فراخ گام و خر را نیز گویند. ( مهذب الاسماء ).
وساع. [ وِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ وسیع. ( ناظم الاطباء ). رجوع به وسیع شود.
وساع. [ وَس ْ سا ] ( ع ص ) شتر فراخ گام. ( ناظم الاطباء ).
وساع. [ وِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ وسیع. ( ناظم الاطباء ). رجوع به وسیع شود.
وساع. [ وَس ْ سا ] ( ع ص ) شتر فراخ گام. ( ناظم الاطباء ).
وساع . [ وَ ] (ع ص ) مرد سبک در حاجت و گرامی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || اسب جواد گرامی یا فراخ گام ، و فراخ ذراع . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). اسب فراخ گام و خر را نیز گویند. (مهذب الاسماء).
وساع . [ وَس ْ سا ] (ع ص ) شتر فراخ گام . (ناظم الاطباء).
وساع . [ وِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ وسیع. (ناظم الاطباء). رجوع به وسیع شود.
کلمات دیگر: