مترادف عبادتکار : پارسا، زاهد، عابد، متعبد، متقی
عبادتکار
مترادف عبادتکار : پارسا، زاهد، عابد، متعبد، متقی
مترادف و متضاد
پارسا، زاهد، عابد، متعبد، متقی
لغت نامه دهخدا
عبادتکار. [ ع ِ دَ ] ( ص مرکب ) پارسا و زاهد. متدین و عابد. ( ناظم الاطباء ). آنکه پرستش خدای شغل شاغل او است. و رجوع به عبادت شود.
فرهنگ عمید
ویژگی آن که کارش عبادت است، عابد، پارسا.
کلمات دیگر: