فروزش

فروزش (فصل نامه). فروزش فصل نامه ای در حوزهٔ ایران شناسی و ایران پژوهی است که در پاسخ به نیاز روزافزون شناخت جوانان از تاریخ و فرهنگ میهنِ کهن سال خود زاده شده است. این نشریه پیش از انتشار به صورت فصل نامه ۱۶ شماره طی سال های ۱۳۸۳-۱۳۸۲ به گونهٔ دوهفته نامهٔ سیاسی - اقتصادی - فرهنگی منتشر شده بود. دورهٔ جدید این نشریه به مدیرمسوولی علی رازانی و سردبیری علیرضا افشاری از زمستان ۱۳۸۷ خورشیدی منتشر شده است.
فصل نامه فروزش، شمارهٔ یکم (زمستان ۱۳۸۷) - به صورت الکترونیکی
سخن نخست - فصل نامه فروزش، شماره یکم
شماره جدید فصلنامه فروزش منتشر شد - روزنامه اعتماد
دومین شماره مجله فروزش منتشر شد - خبرگزاری میراث فرهنگی
انتشار شمارهٔ پنجم فصلنامهٔ فروزش - تارنمای ایران چهر
بزرگ ترین جنگ تاریخ ایران باستان در «فروزش» توصیف شد - خبرگزاری کتاب ایران
آن گونه که در معرفی نامهٔ فروزش آمده است: فروزش می کوشد به هرآن چه با چیستی و کیستی ایران و ایرانی پیوند دارد بپردازد، این دست آگاهی ها را به میان همهٔ ایرانیان - در هر رویه از سواد و با هر باوری - ببرد و بار دیگر اهمیت اندیشیدن به ایران را به آنان یادآور سازد. فروزش به موضوع هایی هم چون تاریخ و فرهنگ، هویّت ملی، جهانِ ایرانی (حوزهٔ فرهنگی ایران)، ادبیات، زبان فارسی، ایران گردی و یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران (میراث فرهنگی و زیست بوم ها) می پردازد.
در سخن نخست شمارهٔ یکم از آن به قلم سردبیر آمده است: «پرداختن به موضوع ایران، که فروزش قصد آن را دارد، جز از آن رو که آشنا شدن ما با تاریخ و فرهنگ مان در هر زمانی و برای ورود به هر زمینه ای لازم است، به ویژه در هنگامهٔ کنونی جهان از اهمیتی بیشتر برخوردار است. در این سال ها، گاه در این راه دچار سستی شده ایم و از درک اهمیت این موضوع غافل مانده ایم، و گاه برای تبیین آن، دست به تعریف هایی شخصی، و نه برآمده از یافته های علمی مربوط به تاریخ و فرهنگ این سرزمین – که در پژوهش های استادان و ایران شناسان دسترسی پذیر است – زده ایم».
برخی استادانی که نوشته هایی از آنان در این فصل نامه به چاپ رسیده یا گفت وگویی با آنان انجام شده است، عبارت هستند از: محمدعلی اسلامی ندوشن، داوود هرمیداس باوند، هوشنگ طالع، فریدون جنیدی، ماشاءالله آجودانی، عبدالعلی ادیب برومند، حمید احمدی، شروین وکیلی، عبدالمجید ارفعی، ناصر تکمیل همایون، جلیل دوستخواه، مرتضی ثاقب فر، جلال خالقی مطلق، احسان هوشمند، کاوه بیات، داریوش آشوری، سجاد آیدنلو، سیدحسن امین، محمدرضا خوبروی پاک، تورج دریایی، علیقلی محمودی بختیاری، محمد بقایی ماکان، جلال الدین کزازی،... و هم چنین نوشتارهایی کمتر به چشم خورده از درگذشتگان، هم چون پرویز ورجاوند و محمدامین ریاحی.