صیدگاه

( اسم ) شکار گاه محل شکار نخجیر گاه .

صیدگاه. [ ص َ/ ص ِ ] ( اِ مرکب ) شکارگاه. جای صید. جائی که شکار بدانجا برود. نخجیرگه :
صیدگاه ملک دادگر عادل را
بازنشناختم امروز همی از محشر.گر خاک صیدگاهش بگذارد آسمانها
بهر حنوط رضوان تحفه برد شمالش.صیدگاهش ز خون دریا جوش
گاه گرگینه گه پلنگی پوش.ناتوان مرغی چو من در صیدگاه حشر نیست
می پرم چون رنگ نتوان دید پرواز مرا.رجوع به صیدگه شود.

= شکارگاه