بابک داد (زادۀ ۲۴ بهمن ۱۳۴۸ - ۱۳ فوریه ۱۹۷۰ در ]) خبرنگار پارلمانی، روزنامه نگار، وبلاگ نویس تحلیلگر ایرانی مقیم فرانسه است.او همچنین برادر سیف الله داد معاون اسبق امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوره وزارت عطاءالله مهاجرانی (درگذشته در ششم مرداد ۱۳۸۸) است.
بابک داد در رشته مهندسی صنایع تحصیل کرد، اما از نوجوانی عضو فعال انجمن سینمای جوان بود و چندین فیلم کوتاه ساخت که برخی از آنها در جشنواره های سینمای جوان جوایزی به دست آوردند.او همچنین سال ۱۳۶۵ در نوجوانی به عنوان عکاس و فیلمبردار به جبهه های جنوب رفت که تصاویر و خاطرات رزمندگان ایرانی را ثبت می کرد.
بابک داد از سال ۱۳۷۰ به عنوان خبرنگار به روزنامه سلام پیوست و دبیر سرویس خبر و سیاسی روزنامه سلام و همچنین خبرنگار پارلمانی آن شد.در سال ۱۳۷۶ و همزمان با فعالیتهای انتخاباتی دوم خرداد وی در ستاد انتخاباتی سیدمحمد خاتمی به عنوان خبرنگار همراه و عضو کمیتۀ رسانه ها فعالیت می کرد. بعد از پیروزی سیدمحمد خاتمی، او خاطرات انتخاباتی خود را در زمستان سال ۱۳۷۶ در قالب ستون صد روز با خاتمی در روزنامه جامعه به صورت روزانه در ۹۰ قسمت منتشر کرد و بعد آن، یادداشت هایش را به صورت کتاب روانه بازار کتاب نمود که جزو پرفروش ترین کتاب های سال قرار گرفت و بارها تجدید چاپ شد. این کتاب به زبان عربی نیز ترجمه شده است.بابک داد از سال ۱۳۷۷ در برخی سفرهای داخلی و خارجی سید محمد خاتمی، به عنوان خبرنگار مهمان حضور داشت و مشاهدات و سفرنامه های خود را در روزنامه های مختلف مانند عصر آزادگان، ایران و همشهری می نوشت و برخی را نیز در قالب کتاب منتشر می کرد.
بابک داد که در انتخابات سال ۱۳۸۸ حامی تفکر تحولات اساسی مهدی کروبی بود، روز بعد از اعلام نتایج در آستانه بازداشت قرار گرفت، اما قبل از دستگیری به همراه دو فرزندش از خانه گریخت. او همزمان با جنبش سبز ایران و اعتراضات مردم به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ مدتی در کشور به صورت مخفیانه زندگی و خبررسانی می کرد. به نوشتۀ خبرگزاری میزان متعلق به قوه قضاییه: ″او در زمره فتنه گران به آشوبگری و تحریک مردم برای تظاهرات خیابانی روی آورد و در معرض دستگیری قرار گرفت که بعد از آن از کشور گریخت″. در فضای سانسور خبری بعد از اعتراضات مردمی سال ۸۸، او به صورت روزانه و زنده با رسانه های فارسی زبان خارج از کشور گفتگو و در سایت های خبری و وبلاگ خود، اخبار جنبش و زندانیان را منتشر می کرد. با درگذشت برادرش سیف الله داد در ششم مرداد ۸۸، بابک داد در مقاله ای که در سایت ها منتشر کرد از مردم دعوت کرد به جای او در تشییع جنازۀ برادرش شرکت کنند زیرا خود به دلایل امنیتی قادر به حضور در مراسم و آخرین وداع با برادرش نخواهد بود.بابک داد سرانجام پس از چهار ماه زندگی مخفیانه، ناگزیر از ایران خارج شد. او ابتدا به کردستان عراق رفت و در زمستان سال ۲۰۰۹ با کمک سازمان گزارشگران بدون مرز به همراه دو فرزندش وارد خاک فرانسه شد.
بابک داد در رشته مهندسی صنایع تحصیل کرد، اما از نوجوانی عضو فعال انجمن سینمای جوان بود و چندین فیلم کوتاه ساخت که برخی از آنها در جشنواره های سینمای جوان جوایزی به دست آوردند.او همچنین سال ۱۳۶۵ در نوجوانی به عنوان عکاس و فیلمبردار به جبهه های جنوب رفت که تصاویر و خاطرات رزمندگان ایرانی را ثبت می کرد.
بابک داد از سال ۱۳۷۰ به عنوان خبرنگار به روزنامه سلام پیوست و دبیر سرویس خبر و سیاسی روزنامه سلام و همچنین خبرنگار پارلمانی آن شد.در سال ۱۳۷۶ و همزمان با فعالیتهای انتخاباتی دوم خرداد وی در ستاد انتخاباتی سیدمحمد خاتمی به عنوان خبرنگار همراه و عضو کمیتۀ رسانه ها فعالیت می کرد. بعد از پیروزی سیدمحمد خاتمی، او خاطرات انتخاباتی خود را در زمستان سال ۱۳۷۶ در قالب ستون صد روز با خاتمی در روزنامه جامعه به صورت روزانه در ۹۰ قسمت منتشر کرد و بعد آن، یادداشت هایش را به صورت کتاب روانه بازار کتاب نمود که جزو پرفروش ترین کتاب های سال قرار گرفت و بارها تجدید چاپ شد. این کتاب به زبان عربی نیز ترجمه شده است.بابک داد از سال ۱۳۷۷ در برخی سفرهای داخلی و خارجی سید محمد خاتمی، به عنوان خبرنگار مهمان حضور داشت و مشاهدات و سفرنامه های خود را در روزنامه های مختلف مانند عصر آزادگان، ایران و همشهری می نوشت و برخی را نیز در قالب کتاب منتشر می کرد.
بابک داد که در انتخابات سال ۱۳۸۸ حامی تفکر تحولات اساسی مهدی کروبی بود، روز بعد از اعلام نتایج در آستانه بازداشت قرار گرفت، اما قبل از دستگیری به همراه دو فرزندش از خانه گریخت. او همزمان با جنبش سبز ایران و اعتراضات مردم به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ مدتی در کشور به صورت مخفیانه زندگی و خبررسانی می کرد. به نوشتۀ خبرگزاری میزان متعلق به قوه قضاییه: ″او در زمره فتنه گران به آشوبگری و تحریک مردم برای تظاهرات خیابانی روی آورد و در معرض دستگیری قرار گرفت که بعد از آن از کشور گریخت″. در فضای سانسور خبری بعد از اعتراضات مردمی سال ۸۸، او به صورت روزانه و زنده با رسانه های فارسی زبان خارج از کشور گفتگو و در سایت های خبری و وبلاگ خود، اخبار جنبش و زندانیان را منتشر می کرد. با درگذشت برادرش سیف الله داد در ششم مرداد ۸۸، بابک داد در مقاله ای که در سایت ها منتشر کرد از مردم دعوت کرد به جای او در تشییع جنازۀ برادرش شرکت کنند زیرا خود به دلایل امنیتی قادر به حضور در مراسم و آخرین وداع با برادرش نخواهد بود.بابک داد سرانجام پس از چهار ماه زندگی مخفیانه، ناگزیر از ایران خارج شد. او ابتدا به کردستان عراق رفت و در زمستان سال ۲۰۰۹ با کمک سازمان گزارشگران بدون مرز به همراه دو فرزندش وارد خاک فرانسه شد.
wiki: بابک داد