بابک بیات

علی حسین بیات زرندی مطلق معروف به بابک بیات (زادهٔ ۲۳ خرداد ۱۳۲۵ در تهران – درگذشتهٔ ۵ آذر ۱۳۸۵ در تهران)، آهنگساز، نوازنده، تنظیم کننده و آهنگساز فیلم ایرانی بود.
غریبه (۱۳۴۹)
یرتوشیر (۱۳۵۱)
خورشید در مرداب (۱۳۵۲)
هیاهو (۱۳۵۳)
ن ها حامی (۱۳۵۵)
شب آفتابی (۱۳۵۶)
فریاد زیر آب (سیروس الوند - ۱۳۵۶)
برهنه تا ظهر با سرعت (۱۳۵۵)
مرگ یزد گرد (بهرام بیضایی - ۱۳۶۰)
نقطه ضعف (محمدرضا اعلامی - ۱۳۶۲)
سلطان و شبان (مجموعه، داریوش فرهنگ - ۱۳۶۲)
راه دوم (۱۳۶۳)
ریشه در خون (سیروس الوند - ۱۳۶۳)
ترسک (حسن محمدزاده - ۱۳۶۳)
آتش در زمستان (حسن هدایت - ۱۳۶۴)
اتوبوس (یدالله صمدی - ۱۳۶۴)
جستجو در شهر (۱۳۶۴)
صاعقه (۱۳۶۴)
سایه همسایه (اسماعیل خلج -۱۳۶۵)
ترنج (محمدرضا اعلامی - ۱۳۶۵)
تشکیلات (منوچهر مصیری - ۱۳۶۵)
طلسم (داریوش فرهنگ - ۱۳۶۵)
ایستگاه (یدالله صمدی - ۱۳۶۶)
شاید وقتی دیگر (بهرام بیضایی - ۱۳۶۶)
شکار (مجید جوانمرد - ۱۳۶۶)
گاویار (کیومرث پوراحمد - ۱۳۶۶)
گمشدگان (محمدعلی سجادی - ۱۳۶۶)
مزدوران (۱۳۶۶)
مکافات (منوچهر مصیری - ۱۳۶۶)
ویزا (بهرام ری پور - ۱۳۶۶)
شاخه های بید (امرالله احمدجو - ۱۳۶۷)
شب حادثه (سیروس الوند - ۱۳۶۷)
عروسی خوبان (محسن مخملباف - ۱۳۶۷)
کشتی آنجلیکا (محمدرضا بزرگ نیا - ۱۳۶۷)
تمام وسوسه های زمین (حمید سمندریان - ۱۳۶۸)
دستمزد (مجید جوانمرد - ۱۳۶۸)
دو سرنوشت (مهران تأییدی - ۱۳۶۸)
شب مکافات (۱۳۶۸)
شنا در زمستان (محمد کاسبی - ۱۳۶۸)
گل سرخ (حمید تمجیدی - ۱۳۶۸)
پرده آخر (واروژ کریم مسیحی - ۱۳۶۹)
عروس (بهروز افخمی - ۱۳۶۹)
دو فیلم با یک بلیط (داریوش فرهنگ - ۱۳۶۹)
آقای بخشدار (خسرو معصومی - ۱۳۷۰)
بهترین بابای دنیا (داریوش فرهنگ - ۱۳۷۰)
عشق من، شهر من (علی قوی تن - ۱۳۷۰)
قربانی (رسول صدرعاملی - ۱۳۷۰)
مار (مجید جوانمرد - ۱۳۷۰)
مسافران (بهرام بیضایی - ۱۳۷۰)
مو تو (محمدعلی نظریان - ۱۳۷۰)
خوش خیال (۱۳۷۱)
روز فرشته (بهروز افخمی - ۷۲/۱۳۷۱)
تماس شیطانی (حسن قلی زاده - ۱۳۷۱)
آتش در خرمن (سعید حاجی میری - ۱۳۷۱)
افعی (محمدرضا اعلامی - ۱۳۷۱)
بیا با من (مهدی ودادی - ۱۳۷۱)
دیدار (محمدرضا هنرمند - ۱۳۷۲)
جنگ نفت کش ها (محمدرضا بزرگ نیا - ۱۳۷۲)
عروسی خون (مجید جوانمرد - ۱۳۷۳)
روز شیطان (بهروز افخمی - ۱۳۷۳)
توفان (محمدرضا بزرگ نیا - ۱۳۷۴)
سرزمین خورشید (احمدرضا درویش - ۱۳۷۵)
دیپلمات (داریوش فرهنگ - ۱۳۷۵)
حرفه ای (اسماعیل فلاح پور - ۱۳۷۵)
مردی شبیه باران (سعید سهیلی - ۱۳۷۵)
پهلوانان نمی میرند (حسن فتحی - ۱۳۷۵)
مرسدس (مسعود کیمیایی - ۱۳۷۶)
جهان پهلوان تختی (بهروز افخمی - ۱۳۷۶)
ساحره (داود میرباقری - ۱۳۷۶)
قرمز (فریدون جیرانی - ۱۳۷۷)
معصوم (داود توحیدپرست - ۱۳۷۷)
فریاد (مسعود کیمیایی - ۱۳۷۷)
دو زن (تهمینه میلانی - ۱۳۷۷)
شیدا (کمال تبریز - ۱۳۷۷)
ولایت عشق (مجموعه، مهدی فخیم زاده - ۱۳۷۸)
دست های آلوده (سیروس الوند - ۱۳۷۸)
سام و نرگس (ایرج قادری - ۱۳۷۹)
بابک بیات در سال ۱۳۲۵ در شهر تهران به دنیا آمد. از سن ۱۹ سالگی در اپرای تهران و زیر نظر خانم اولین باغچه بان، آقای ثمین باغچه بان و نصرت الله زابلی با موسیقی کلاسیک و جهانی آشنا شد و در حدود پنج سال همکاری خود را با این اپرا ادامه داد. بعد از آن با محمد اوشال آهنگساز و رهبر ارکستر جاز فولکوریک دوستی عمیقی پیدا کرد که این دوستی به ادامه هارمونی و آکومپانی مان و فراگیری دیگر اشتیاقات موسیقایی بیات منجر شد. ایرج جنتی عطایی شاعر و ترانه سرا و نمایشنامه نویس که از دوران کودکی تا قبل از انقلاب با بابک بیات همگام با هم موسیقی ترانه را ادامه دادند، در زندگی بیات و خانواده اش بسیار مؤثر بود، که این دوستی به ساخت ترانه های بسیاری از جمله: غریبه، جنگل، بن بست، خونه، فریاد زیر آب، علی کنکوری، تپش، خاتون، سایه، خورجین (بانوی شرقی)، فصل بد خاکستری (روح بزرگوار)، سقف، هیچ کسی مثل تو نبود، طلایه دار (ای بزرگ موندنی) و بسیاری ترانه های دیگر منجر شد.
بابک بیات موسیقی فیلم را با فیلم غریبه که با همراهی واروژان ساخته شد، شروع کرد. بعد از فیلم غریبه، بیات موسیقی فیلم های خوشید در مرداب، شب آفتابی (با ترانه عروسک قصه من)، برهنه تا ظهر با سرعت، فریاد زیر آب، سریال چنگک و بسیاری موسیقی فیلم های دیگر را ساخت.
بعد از انقلاب بابک بیات فعالیت موسیقی را در شرکت ابتکار، همراه با دوستش ابراهیم زال زاده و با کاست قاصدک، زندگی نامه صمد بهرنگی و به صورت ترانه های کودکانه خانم سیمین قدیری آغاز نمود. پس از آن کاست خروس زری پیرهن پری را به همراه احمد شاملو کار کرد و برای کاست های سکوت سرشار از ناگفته هاست و چیدن سپیده دم با صدای احمد شاملو موسیقی ساخت.