سیمگون

سیمرنگ، نقره گون، آنچه که برنگ نقره باشد
۱ - ( صفت ) نقره گون سپید فام . ۲ - نوعی اسب سپید رنگ .

(ص مر. ) نقره گون ، سفید فام .

سیمگون. ( ص مرکب ) هر چیز سپید به رنگ نقره. ( ناظم الاطباء ). روشن. سپید :
دگر روز چون سیمگون گشت باغ
پدید آمد آن زرد رخشان چراغ.مبارزیست ردا کرده سیمگون زرهی
مبارزی که سلاحش مخالب و چنگال.زده دامن کرته چاک از برون
گشاده بر او سینه سیمگون.آب چو نیل برکه اش میگون شد
صحرای سیمگونش خضرا شد.شب شبه گون ، ردای سیمگون از کتف بنهاد. ( سندبادنامه ص 260 ).
چکیده آب گل در سیمگون جام
شکر بگداخته در مغز بادام.- سیمگون سیما ؛ آنکه سیمای سفیددارد :
تیر ماهان برگ زرین کیمیای زر شود
وز نهیب دی حصار سیمگون سیما شود.

سیم رنگ، نقره گون.