ازون

ازون (مولکول). اُوزون (به انگلیسی: Ozone)؛ یکی از آلوتروپهای اکسیژن است به فرمول O۳ که گازی با اکسیدکنندگی بسیار بالاست. ازن معمولاً ناپایدار بوده و در بسیاری از واکنش ها مانند کلر عمل می کند و با مکانیزم ترکیب شدن با پروتئین و بی اثر کردن آنزیم کاهنده که برای تنفس یاخته مهم است، به عنوان میکروب کش عمل می کند. خاصیت اکسیدکنندگی این گاز باعث می شود تا کاربردهای صنعتی زیادی داشته باشد و در غلظت های بالاتر از ۱۰۰ جزء در میلیارد اثر تخریبی شدیدی بر مخاط و اندام های تنفسی جانوران و بافت های گیاهان بگذارد. در نتیجه گاز ازون در فضای نزدیک به زمین از مهم ترین آلاینده های هوا محسوب می شود اما ازن موجود در لایه ازون برای جانوران و گیاهان سودمند است چراکه از ورود نور ماوراء بنفش و پرتوهای پر انرژی به زمین جلوگیری می کند. اوزن یک عنصر ۳مولوکولی است یعنی کوچک ترین ذره آن مولکول های ۳اتمی است.o:o:oO
Trioxygen
o:o:o
O

اُزون (ozone)
چرخه نابودی اوزون به وسیله اتم کلرِ حاصل از شکسته شدن مولکول های CFC
گازی متشکل از ملکول هایی با سه اتم اکسیژن (O۳). دگرشکل اکسیژن به شمار می رود و وقتی تشکیل می شود که مولکول پایدار اکسیژن (O۲) براثر تابش فرابنفش یا براثر تخلیۀ برقی تجزیه شود. این گاز در جوّ فوقانی لایۀ اُزونرا تشکیل می دهد، و حیات بر کرۀ زمین را از آثار پرتوهای فرابنفش خورشید، که عامل سرطان پوست است، محافظت می کند. اُزون آبی کم رنگ و بسیار واکنش پذیر است و بویی تند دارد.