هسته زایی

تولید هسته های اتمی براثر واکنش های هسته ای در دما و فشار بالا را هسته زایی (به انگلیسی: Nucleosynthesis) می گویند. در این فرایند هسته یک اتم از هسته های موجود دیگر و ذرات بنیادی پروتون و نوترون ایجاد می شود.
نمایش
بحث
ویرایش

هسته زایی (شیمی). هسته زایی (به انگلیسی: Nucleation) یا جوانه زنی به تشکیل هستهٔ بلوری جدید در محلول اَبَراشباع شده در طی فرایند تبلور گویند.نبو
اولین مرحلهٔ دگرش فازی مرتبه اول است. این مرحله شامل تشکیل خودبه خودی هستهٔ بلوری فاز ثانویه است که توسط مرز فازی از فاز مادر جدا شده است.
انرژی بین سطحی همواره در راستای ناپایدار سازی هستهٔ بلوری عمل می کند. بنابراین مقداری فوق سرمایش برای آغاز استحاله مورد نیاز است. اما با رشد هستهٔ بلوری انرژی آزاد گیبس واکنش به دلیل فاز ثانویه کاهش می یابد. هسته زایی فاز جامد از فاز جامد مادر معمولاً با مقداری انرژی کرنش الاستیک همراه است که با اختلاف حجم ویژهٔ فاز مادر و فاز ثانویه مرتبط است. تغییرات انرژی آزاد جوانه زنی فاز β {\displaystyle \beta }   از فاز مادر α {\displaystyle \alpha }   در حالت کلی به صورت زیر بیان می شود:
Δ G t = V β Δ G v α β + A β σ + V β Δ G v F {\displaystyle \Delta G_{t}=V_{\beta }\Delta G_{v}^{\alpha \beta }+A_{\beta }\sigma +V_{\beta }\Delta G_{v}^{F}}

هسته زایی (فیزیک). تولید هسته های اتمی بر اثر واکنش های هسته ای در دما و فشار بالا را هسته زایی (به انگلیسی: Nucleosynthesis) می گویند. در این فرایند هسته یک اتم از هسته های موجود دیگر و ذرات بنیادی پروتون و نوترون ایجاد می شود.
واپاشی های کلاسیک