هفت نوازی

هفت نوازی، هفت سرایی، هفت تایی یا سِپتِت (به انگلیسی: septet، به فرانسوی: septuor) در موسیقی به معنای یک گروه اجرایی برای هفت خواننده یا اجرای سازی یا یک آهنگسازی برای هفت صدا و هفت ساز است.
Anderson، Keith (۱۹۹۵). Beethoven: Chamber Music for Horns, Winds and Strings (CD). Naxos Records. شابک ۸.۵۵۳۰۹۰ مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک). پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
فرهنگستان زبان و ادب فارسی برابرهای هفت نوازی، هفت سرایی و هفت تایی را برای «سِپتت» تصویب کرده است.
در موسیقی کلاسیک، سپتت عموماً اثری است که برای هفت ساز تصنیف شده باشد. سپتتِ بتهوون (در می بمل ماژور، اُپوس ۲۰)، از معروف ترین آثار در این نوع اثر است. سپتتِ بتهوون اثری است در قالب موسیقی مجلسی، که آهنگساز آن را در سال ۱۷۹۹ برای هفت سازِ کلارینت، کُر (هورن)، فاگوت، ویولن، ویولا، ویولنسل، و کنترباس و در شش موومان تصنیف کرد، در سال ۱۸۰۰ آن را تکمیل کرد و برای نخستین بار، همراه با سمفونی اولِ خود و با رهبریِ خود اجرا کرد. سپتتِ بتهوون در سال ۱۸۰۲ منتشر شد.
در موسیقی جاز، سپتت شامل هر گروه از هفت نوازنده است که معمولاً شامل یک مجموعه درام، کنترباس یا گیتار بِیس، و گروهی از یک یا دو سازِ همراه، گیتار، پیانو، ترومپت، ساکسوفون، کلارینت، یا ترومبون است.