ممشاد دینوری

ممشاد دینوری عارف، زاهد و صوفی ایرانی قرن سوم است. از خلفای جنید بغدادی بوده و بنا به برخی از روایات درگذشته ۲۹۸ هجری قمری می باشد. شیخ ممشاد اگر چه اصالتاً دینوری بوده اما محل زندگی او در بغداد بوده است. سخنان او در تذکرةالاولیا عطار نیشابوری و نفحات الانس نقل شده و عطار نیشابوری نیز به صورت جداگانه به توصیف احوال و رفتار او در زندگی ساده اش پرداخته است.
اطلاع دقیقی از زمان تولد و درگذشت ممشاد دینوری در دست نیست. اما قدر مسلم وی از مریدان جنید بغدادی بوده و از معدود کسانی که می توانستند روایات مربوط به اهل طریقت را منتشر کنند. او در دوران مقتدر عباسی می زیسته و در تصوف جایگاه ویژه ای دارد و در شجره نامه سلسله خلافت و روایت کبرویه از او یاد شده است.

مَمشاد دینَوَری ( ـ بغداد ۲۹۹ق)
از بزرگان مشایخ صوفی و عارف ایرانی. هرچند با جنید و رُوَیم تنها مصاحبت داشت و تربیت از دست ابویحیی جلّا و مشایخ دیگر گرفت، اما او را در شمار خلفای جنید ذکر می کنند. او را به کثرت علم و زیادی کرامات ستوده اند. سیرتی مشابه فتیان داشت و توکّل را اصل طریقت می دانست. معتقد بود که ۴۰ سال است که بهشت را به او عرضه کرده اند، اما گوشۀ چشمی به آن نینداخته است. از او اشارات بسیاری نقل کرده اند.

[ویکی فقه] ممشاد دینوری، صوفی ایرانی در قرن سوم بود.
در بعضی منابع، ممشاد دینوری با خواجه عِلو دینوری (متوفی ۲۹۸) یکی پنداشته شده است شاید به سبب نسبت هر دو تن به شهر دینور، نزدیک بودن سال وفاتشان و آمدن نام هر دو در ردیف مشایخ سلسلۀ چشتیه بود. با این حال، شرح حال و اقوال آن ها به کلی با هم متفاوت است.
شناخت اجمالی
از تاریخ تولد و زادگاه ممشاد اطلاعی در دست نیست.وی از اقران جنید ، رویم ، و ابوالحسن نوری ، و یکی از نه نفری بود که گفته می شود بی واسطه از جانب جنید اجازۀ نقل روایت و نشر طریقت داشته اند. وی همچنین مصاحب یحیی بن جلّاء بوده است.
جایگاه دینوری در تصوف
میزان اهمیت و جایگاه وی در تصوف از آن جا معلوم می شود که در شجره نامۀ چندین طریقت، از جمله در سلسلۀخلافت و روایت طریقت کبرویه ، نامش آمده است.
نسب
...