یمن ساسانی

یمن یکی از استان های شاهنشاهی ایران در اواخر دوران باستان در جنوب غربی شبه جزیره عربستان بود. مرزهای یمن ساسانی تقریباً با یمن امروز مطابقت داشت.
بهرام گشنسپ
یمن در سال ۵۷۰ میلادی توسط گروه کوچکی از اسواران ارسالی خسرو انوشیروان به سرکردگی وهریز فتح شد. وهریز ماموریت داشت تا شاهزاده حمیری یعنی سیف بن ذی یزن را که پس از حمله حبشه ای ها تاج و تخت خود را دست داده بود، به عنوان دست نشانده ایران بر تخت فرمانروایی یمن بنشاند. وهریز با موفقیت ماموریت خود را به انجام رساند و به تیسفون بازگشت. احتمالاً این حمله ساسانیان مجازاتی برای همکاری حبشه ای ها با رومیان در جریان تجارت ابریشم بوده است. به هر ترتیب، ساسانیان با فتح یمن بر تمامی راه های آبی که شرق را به غرب متصل می کرد، چیره شدند.
با این حال، در سال ۵۷۵ یا ۵۷۸، سیف در حمله مجدد حبشه ای ها کشته شد و وهریز مجبور گردید تا برای فتح یمن به عربستان بازگرد، این بار با نیرویی متشکل از چهار هزار سرباز. وی باز هم موفق بود و بار دیگر نیروهای حبشه را از یمن بیرون راند و خود نیز به عنوان فرماندار یمن در آنجا ماند.
مدتی پس از سرنگونی و مرگ آخرین شاهنشاه برجسته ساسانی یعنی خسرو پرویز در سال ۶۲۸، یمن توسط محمد پیامبر اسلام فتح شد.