هایپرکرومیسیتی افزایش جذب (چگالی نوری) یک ماده است. معروف ترین مثال آن هایپرکرومیسیتی DNA است در زمانی که مارپیچ دو رشته ای دناتوره شده باشد. جذب UV زمانی که دو رشته DNA از طریق گرما یا با اضافه کردن denaturant یا با افزایش سطح pH از هم جدا می شوند، افزایش می یابد. در مقابل، کاهش جذب hypochromicity نامیده می شود.
در طول همانندسازی و رونویسی DNA رشته های مارپیچ دوگانه باید از یکدیگر جدا شوند تا رشته های جدید از روی رشته های موجود سنتز شوند. بازشدن تاخوردگی ها و جدا شدن دو رشتهٔ DNA تحت عنوان دناتوراسیون نامیده می شود و با افزایش دمای محلول DNA صورت می پذیرد. افرایش انرژی گرمایی و به تبع آن افرایش تحرکات مولکولی منجر به شکستن پیوندهای هیدروژنی و سایر نیروهایی می شود که مارپیچ دوگانه را پایدار می کنند. افزایش اندک دمای محیط منجر به از دست رفتن تقریباً همرمان و سریع میانکنش های ضعیفی می گردد که دو رشته های ی DNA را در کنار هم نگه می دارد. به دلیل جذب کمتر نور فرابنفش (UV) توسط جفت بازهای موجود در مولکول DNA نسبت به بازهای موجود در DNA تک رشته ای، دناتوراسیون منجر به افزایش ناگهانی در جذب نور UV می شود. پدیده ای که به عنوان هایپرکرومیسیتی شناخته می شود.
در طول همانندسازی و رونویسی DNA رشته های مارپیچ دوگانه باید از یکدیگر جدا شوند تا رشته های جدید از روی رشته های موجود سنتز شوند. بازشدن تاخوردگی ها و جدا شدن دو رشتهٔ DNA تحت عنوان دناتوراسیون نامیده می شود و با افزایش دمای محلول DNA صورت می پذیرد. افرایش انرژی گرمایی و به تبع آن افرایش تحرکات مولکولی منجر به شکستن پیوندهای هیدروژنی و سایر نیروهایی می شود که مارپیچ دوگانه را پایدار می کنند. افزایش اندک دمای محیط منجر به از دست رفتن تقریباً همرمان و سریع میانکنش های ضعیفی می گردد که دو رشته های ی DNA را در کنار هم نگه می دارد. به دلیل جذب کمتر نور فرابنفش (UV) توسط جفت بازهای موجود در مولکول DNA نسبت به بازهای موجود در DNA تک رشته ای، دناتوراسیون منجر به افزایش ناگهانی در جذب نور UV می شود. پدیده ای که به عنوان هایپرکرومیسیتی شناخته می شود.
wiki: هایپرکرومیسیتی