هایپرپلازی خوش خیم پروستات یا در اصطلاح پزشکی BPH (به انگلیسی: Benign prostatic hyperplasia) شایع ترین علت انسداد ادراری است که در میان مردان رخ می دهد. این بیماری هایپرتروفی خوش خیم پروستات نیز نامیده می شود. واژه هایپرپلازی (بیش رویش)، افزایش تعداد سلول های اپیتلیال را که در آزمایش میکروسکوپی مشاهده می شود توصیف می کند، و چون در طی این بیماری بافت غددی و استرومای پروستات دچار هیپرپلازی و نه هیپرتروفی می گردد، لذا واژه هیپرتروفی خوش خیم پروستات یک اصطلاح غلط است و باید از عبارت هیپرپلازی خوش خیم پروستات برای توصیف این بیماری استفاده نمود.
آندروژن: تستوسترون و دی هیدروتستوسترون (شکل فعال) با کاهش آپوپتوز و افزایش پرولیفراسیون سلولی.
استروژن: توسعه گیرنده آندروژن
فاکتورهای رشد
فاکتورهای ژنتیک و خانوادگی
با رسیدن به سن ۷۰ سالگی، قریب به ۸۰٪ مردان درجاتی از BPH را خواهند داشت که ممکن است علایم ادراری آزاردهنده ای را ایجاد کند. وزن پروستات در فرد بالغ سالم حدود ۲۰–۲۵ گرم و اندازه آن ۴×۲×۳ سانتی متر است.
علایم انسدادی معمولاً زودتر بروز می کند و شامل تکرر ادرار، احتباس ادرار، کاهش قطر و فشار جریان ادرار و قطره قطره شدن انتهای ادرار می باشد. در واقع این علائم ناشی از تورم پروستات می باشند. در معاینه تورم پروستات با TR قابل بررسی است. سونوگرافی به تشخیص کمک می نماید.
هشت درصد مردان ۴۰–۳۱ سال، ۵۰ درصد مردان ۶۰–۵۱ سال، ۷۰ درصد مردان ۷۰–۶۱ سال و ۹۰ درصد مردان ۹۰–۸۱ سال دارای بزرگی خوش خیم پروستات هستند. میزان شیوع اختلالات جنسی در مردان مبتلا به بزرگی خوش خیم پروستات تقریباً دو برابر مردان عادی است.
آندروژن: تستوسترون و دی هیدروتستوسترون (شکل فعال) با کاهش آپوپتوز و افزایش پرولیفراسیون سلولی.
استروژن: توسعه گیرنده آندروژن
فاکتورهای رشد
فاکتورهای ژنتیک و خانوادگی
با رسیدن به سن ۷۰ سالگی، قریب به ۸۰٪ مردان درجاتی از BPH را خواهند داشت که ممکن است علایم ادراری آزاردهنده ای را ایجاد کند. وزن پروستات در فرد بالغ سالم حدود ۲۰–۲۵ گرم و اندازه آن ۴×۲×۳ سانتی متر است.
علایم انسدادی معمولاً زودتر بروز می کند و شامل تکرر ادرار، احتباس ادرار، کاهش قطر و فشار جریان ادرار و قطره قطره شدن انتهای ادرار می باشد. در واقع این علائم ناشی از تورم پروستات می باشند. در معاینه تورم پروستات با TR قابل بررسی است. سونوگرافی به تشخیص کمک می نماید.
هشت درصد مردان ۴۰–۳۱ سال، ۵۰ درصد مردان ۶۰–۵۱ سال، ۷۰ درصد مردان ۷۰–۶۱ سال و ۹۰ درصد مردان ۹۰–۸۱ سال دارای بزرگی خوش خیم پروستات هستند. میزان شیوع اختلالات جنسی در مردان مبتلا به بزرگی خوش خیم پروستات تقریباً دو برابر مردان عادی است.