اسپیوسیپوس

اسپئوسیپوس (به یونانی: Σπεύσιππος؛ ۴۰۸ تا ۳۳۹/۸ پیش از میلاد) از فیلسوفان یونان باستان بود. اسپئوسیپوس خواهرزادهٔ افلاطون بود و پس از مرگ وی، ریاست آکادمی را بر عهده گرفت. او به مدت ۸ سال این سمت را حفظ کرد اما در نهایت سکته کرد و صندلی ریاست را به کسنوکراتس تحویل داد. با وجود آنکه او جانشین افلاطون در آکادمی بود، اما مکرراً از آموزه های افلاطون فاصله می گرفت. او نظریهٔ مُثُل افلاطون را رد کرد و در حالی که افلاطون خیر را اصل غایی بر می شمرد، اسپئوسیپوس آن را تنها اصلی ثانویه می دانست. همچنین او عقیده داشت که محال است بدون دانستن تمامی تفاوت های یک شیء با تمامی اشیاء دیگر، معلومات کافی دربارهٔ آن شیء به دست آورد.افلاطون، مکتب فیثاغوری
اولین دائرةالمعارف شناخته شده توسط اسپئوسیپوس، حدود ۳۷۰ قبل از میلاد در آتن گردآوری و تدوین شده است.

اِسپِئوسیپّوس (دورۀ شکوفایی ۳۴۷ـ۳۳۹پ م)(Speusippus)
فیلسوف و ریاضی دان یونانی. از شاگردان و بستگان افلاطون بود و ریاست آکادمی را از او به ارث برد. اسپئوسیپوس دَه مرتبه برای وجود قائل شد و راه را برای ظهور مکتب نوافلاطونی هموار کرد. او معتقد بود که خیر نه منشأ وجود، بلکه غایت آن است. از برجسته ترین آرای او این است که نمی توان چیزی را به درستی شناخت مگر این که از همۀ امور اطراف آن آگاهی یافت. برخی از نوشته های او دربارۀ اعداد فیثاغورسی باقی مانده است.