هراینه

فی الحقیقة

هر آیینه، ناچار، لابد، هرگاه، بهرصورت، بهر آیین، به معنی ظاهروروشن نیزگفته شده، هاینه وهایینه
( هر آینه ) ۱- بتحقیق بی شک قطعا لابد: (( پسرگفت : هر آینه تا رنج نبری گنج برنداری . ) ) توضیح ۱- مرحوم بهار نوشته : (( هر آیینه که بتخفیف هر آینه شدهومعنی آن بهرقاعدهوبهر آیین است که ماحالا بهرصورت گوییم همه ازهمین اصل و ریش. (( آذین ) )است چنانکه دربالا آمده . ادونک همریش. آذین است . توضیح ۲- هر آینه درفارسی ازادوات تاکید است . واغلب درسرجواب شرط درمی آید واستعمال آن جزدرمورد تاکیدصحیح نیست گاهی دیدهمیشود که آنرا بجای یکی از ادوات شرط بکارمیبرندمانند : (( هر آینه تحصیل کنی بسعادت خواهی رسید ) ) درصورتی که بایدنوشتهشود: ((اگر تحصیل کنی هر آینه بسعادت خواهی رسید. ) )

( هرآینه ) (هَ نِ ) [ په . ] (ق . ) ناچار، لابد، قطعاً.

( هرآینه ) هرآینه. [ هََ ی ِ ن َ / ن ِ ] ( ق مرکب ) مرحوم بهار جزء دوم کلمه را با «آذین » یکی میداند. ( از حاشیه برهان چ معین ). ناچار و لاعلاج و لابد و بی شک و بی دغدغه و علی کل حال. ( برهان ). در هر صورت. در هر حال. در همه احوال. ( یادداشت به خط مؤلف ). ناچار و لاعلاج و لابد و بی شک و به هروجه و در هرحال و البته و حتماً و همیشه و هرزمان. ( ناظم الاطباء ) :
آن حوض آب روشن و آن کوم گرد او
روشن کند دلت چو ببینی هرآینه.همی سر آرد بار آن سنان و نیزه او
هرآینه که همی خون خورد سر آرد بار.هرآینه شود از رنگ مرغزار تهی
چو روی کرد سوی مرغزار شیر ژیان.گر شوم بودتی بغلامی بنزد خویش
با ریش شوم تربه بر ما هرآینه.با درفش ار تپانچه خواهی زد
بازگردد به تو هرآینه بد.کسی که آتش را جای سازد اندر دل
هرآینه به دل او رسد نخست زیان.رحلت کند هرآینه حاصل مراد مرد
آتش کند هرآینه صافی عیار زر.هرآینه چون به درگاه رسند حال بازنمایند. ( تاریخ بیهقی ). و هرآینه آن کس که زشتی کار بشناسد اگر خویشتن در آن افکند نشانه تیر ملامت شود. ( کلیله و دمنه ). هرآینه درسر این استبداد شوی. ( کلیله و دمنه ).
قبله مساز ز آینه هر چند مر ترا
صورت هر آینه بنماید،هرآینه.دو بامداد گر آید کسی به خدمت شاه
سوم هرآینه در وی کند به لطف نگاه.کس این کند که ز یار و دیار برگردد
کند هرآینه چون روزگار برگردد.مرا هرآینه خاموش بودن اولیتر
که جهل پیش خردمند عذر نادان است.|| ( ص ) ظاهر و روشن. || واجب. ( برهان ). به این معنی برساخته فرقه آذرکیوان است. ( از حاشیه برهان چ معین ).

( هرآینه ) ۱. یقیناً، حتماً.
۲. (حرف ) هرگاه.