داگونگ پستاندار دریایی بزرگی است که همراه با گاو دریایی تنها گونه زنده راسته Sirenia هستند.
بوم شناسی و تاریخ زندگی [ویرایش]
داگونگ عمر درازی دارد، در قدیمیترین نمونه ثبت شده، عمر به ۷۳ سال می رسد. [۳] آن ها به طور طبیعی شکارچی هستند اما جانورانی مثل تمساح، نهنگ قاتل و کوسه تهدیدی برای داگونگ های جوانان به حساب می آیند. همچنین این موضوع به ثبت رسیده است که داگونگ در اثر نیش استینگ ری کشته شده است.
منابع [ویرایش]
مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «Dugong»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۲ ) .
↑ الگو:MSW3 Sirenia
↑ Marsh, H. ( 2008 ) . Dugong dugon. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Retrieved on 29 December 2008
↑ Marsh et al. 2002. Dugong : status reports and action plans for countries and territories. IUCN.
در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ داگونگ موجود است.
رده ها: سیاهه قرمز IUCN از گونه های آسیب پذیرپستانداران آفریقاپستانداران استرالیاپستانداران اندونزیپستانداران مالزیجانوران اقیانوس هندحیواناتی که در سال ۱۷۷۶ ( میلادی ) توصیف شدندگاودریاییان
قس عربی
أطوم ( بالإنجلیزیة ) Dugong وفی العربیة یدعى بقر البحر حیوان بحری کبیر الحجم من فصیلة الثدییات ویقترب فی شکله من خروف البحر، وهو واحد من أربعة کائنات حیة من فصیلة الخیلانیات المائیة الآکلة للعشب Sirenia، وهو من أقرباء حیوان بقر البحر Steller's Sea Cow الذی استمر صیده حتی إنقرض من بحار البسیطة فی القرن الثامن عشر، والأطوم هو الوحید من فصیلته والذی یجول بحار 37 بلدا فی المحیطین الهندی والهادی [1] وکذلک البحار فی الشرق الأوسط، إلا أن غالبیة الأطوم تعیش فی میاه واسعة من شرق إلی غرب أسترالیا مرورا بشمالها بین خلیجی موریتون والقرش. [2]
شاهد المزید من الصور والملفات فی ویکیمیدیا کومنز حول: أطوم
Arkive ( Dugong dugon )
Roberto Sozzani The Dugong
UNEP Dugong Action Plan
Sirenian International
Australian Museum Online Dugong Factsheet
Dugong in Myanmar
Ph2otos. com - Dugong in Egypt
[عدل]مراجع
^ Marsh et al. 2002. Dugong : status reports and action plans for countries and territories. IUCN.
^ Lawler et al. 2002. Dugongs in the Great Barrier Reef : Current State of Knowledge. CRC for The Great Barrier Reef World Heritage Area.
هذه بذرة مقالة عن الثدییات تحتاج للنمو والتحسین، فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
تصنیفات: أجناس ثدییات أحادیة النوعأنواع القائمة الحمراء غیر المحصنةثدییات أفریقیاثدییات أسترالیاثدییات الإماراتالحیوانات الضخمة فی أفریقیاخیلانیاتحیوانات بحریة
قس عبری
תחש המשכן ( שם מדעי: Dugong dugon ) הוא מין יונק ימי יחיד בסוגו ( Dugong ) המשתייך למשפחת הריטינות שבסדרת התחשאים. מבחינה גנטית מקורב אל הפילים והשפנאים יותר מאל יונקי הים כלווייתנים ודולפינים. תחש המשכן קרוב ביותר לפרות הים ( Manatees ) וכן למין הנכחד פרת הים שטלר שהייתה גדולה פי שלושה ממנו.
תוכן עניינים [הצגה]
[עריכה]מקור השם
ערך מורחב – תחש ( תנ"ך )
במשכן שבנה משה במדבר סיני, השתמשו ב"עורות תחשים". לא נמסרו פרטים מזהים על חיה זו במקרא ( אם אכן מדובר בחיה ) , וגם במקורות המאוחרים יותר אין הרבה כדי ללמד מה היא. בקרב חז"ל היו אף דעות שהייתה זו בריה שהתקיימה באופן חד - פעמי לצורך הקמת המשכן.
החוקרים נחלקו בשאלת זיהויו של התחש, ולא הגיעו לכלל מסקנה ברורה. רבים הבינו שמדובר בסוג של חיה ימית, על סמך תרגומים שונים של התורה שתרגמו 'תחש' כפרת ים, או כדולפין. הדעה המקובלת יותר היא ביאור המילה על פי הערבית, שלאור המילה הדומה בשפה זו הגיעו למסקנה שמדובר ביונק הימי Dugong dougon. לאור מסקנה זו כינה חוקר הטבע הגרמני אדוארד ריפל ( Eduard Rüppell ) את החיה בשם הלטיני "Halicore tabernaculi", ומשם הגיע השם גם לעברית - תחש המשכן.
[עריכה]תפוצה ואזורי מחייה
מין זה מתגורר בעיקר בקרבת חופי הים הטרופיים. תפוצה בחופי מזרח אפריקה, מהים האדום ( כולל חופי אילת ) עד לחופי הודו ותאילנד. ריכוז רב גם באזור יפן, אוסטרליה, פפואה ניו גיני, אינדונזיה ואיים רבים באוקיינוס השקט. בעבר הייתה התפוצה נרחבת אף יותר.
[עריכה]אנטומיה
תחש המשכן
משקלו של פרט בוגר בין 200 ל - 400 קילוגרם, ואורכו בין 2. 4 ל - 4 מטרים; לעתים הנקבות גדולות מעט מן הזכרים.
תחש המשכן נולד בצבע קרמי חיוור, עם הגיל מתכהה עד גוון אפור ציפחה, בשני צידי הגוף. שיער קצרצר מפוזר בדלילות על הגוף. ישנם זיפים באזור האף והפה, המשמשים כאברי חישה העוזרים למציאת המזון.
העור עבה, קשה וחלק. הגפיים הקדמיות התפתחו לסנפירים שאורכם 35 - 45 ס"מ, הבוגרים משתמשים בו לתנועה והגאה. התנועות איטיות ומלאות חן.
ראשם מעוגל, עיניהם קטנות וראייתם חלשה, חוטמם גדול וחסר עצמות. הנחיריים בקדמת האף ומקלים על שאיפת האוויר, מאחר שמין זה אינו יכול לעצור נשימתו במים לזמן רב, וחייב לעלות מעל המים כל כמה דקות. השפה העליונה משוסעת ובולטת על גבי הפה הנפול. השפה התחתונה והחיך בעלות ריפוד מגן מקורנן שמסייע בתפיסת צמחיה, שאחר - כך נעקרת מהשורש בעזרת תנועת השפה העליונה.
לתחש 14 - 10 שיניים. חטים קטנים מופיעים לעתים אצל זכרים ונקבות בוגרים גילאים 15 - 12. במהלך תקופת הייחום נלחמים הזכרים בעזרת חטים אלו. אצל הנקבה החטים אינם יוצאים מהחיך כאצל הזכר, ועל כן משוער כי חטים אלו משמשים כאמצעי הבדלה נוסף בין המינים, בנוסף להיותם עזר משמעותי לתזונה. קופסת המוח קטנה, עצמות השלד צפופות וחזקות. על אף אופן תזונתו, לתחש מערכת עיכול וקיבה פשוטות.
[עריכה]רבייה וגידול צאצאים
הרבייה מתרחשת על פני כל השנה בהתאם לגאוגרפ . . .
بوم شناسی و تاریخ زندگی [ویرایش]
داگونگ عمر درازی دارد، در قدیمیترین نمونه ثبت شده، عمر به ۷۳ سال می رسد. [۳] آن ها به طور طبیعی شکارچی هستند اما جانورانی مثل تمساح، نهنگ قاتل و کوسه تهدیدی برای داگونگ های جوانان به حساب می آیند. همچنین این موضوع به ثبت رسیده است که داگونگ در اثر نیش استینگ ری کشته شده است.
منابع [ویرایش]
مشارکت کنندگان ویکی پدیا، «Dugong»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۲ ) .
↑ الگو:MSW3 Sirenia
↑ Marsh, H. ( 2008 ) . Dugong dugon. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Retrieved on 29 December 2008
↑ Marsh et al. 2002. Dugong : status reports and action plans for countries and territories. IUCN.
در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ داگونگ موجود است.
رده ها: سیاهه قرمز IUCN از گونه های آسیب پذیرپستانداران آفریقاپستانداران استرالیاپستانداران اندونزیپستانداران مالزیجانوران اقیانوس هندحیواناتی که در سال ۱۷۷۶ ( میلادی ) توصیف شدندگاودریاییان
قس عربی
أطوم ( بالإنجلیزیة ) Dugong وفی العربیة یدعى بقر البحر حیوان بحری کبیر الحجم من فصیلة الثدییات ویقترب فی شکله من خروف البحر، وهو واحد من أربعة کائنات حیة من فصیلة الخیلانیات المائیة الآکلة للعشب Sirenia، وهو من أقرباء حیوان بقر البحر Steller's Sea Cow الذی استمر صیده حتی إنقرض من بحار البسیطة فی القرن الثامن عشر، والأطوم هو الوحید من فصیلته والذی یجول بحار 37 بلدا فی المحیطین الهندی والهادی [1] وکذلک البحار فی الشرق الأوسط، إلا أن غالبیة الأطوم تعیش فی میاه واسعة من شرق إلی غرب أسترالیا مرورا بشمالها بین خلیجی موریتون والقرش. [2]
شاهد المزید من الصور والملفات فی ویکیمیدیا کومنز حول: أطوم
Arkive ( Dugong dugon )
Roberto Sozzani The Dugong
UNEP Dugong Action Plan
Sirenian International
Australian Museum Online Dugong Factsheet
Dugong in Myanmar
Ph2otos. com - Dugong in Egypt
[عدل]مراجع
^ Marsh et al. 2002. Dugong : status reports and action plans for countries and territories. IUCN.
^ Lawler et al. 2002. Dugongs in the Great Barrier Reef : Current State of Knowledge. CRC for The Great Barrier Reef World Heritage Area.
هذه بذرة مقالة عن الثدییات تحتاج للنمو والتحسین، فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
تصنیفات: أجناس ثدییات أحادیة النوعأنواع القائمة الحمراء غیر المحصنةثدییات أفریقیاثدییات أسترالیاثدییات الإماراتالحیوانات الضخمة فی أفریقیاخیلانیاتحیوانات بحریة
قس عبری
תחש המשכן ( שם מדעי: Dugong dugon ) הוא מין יונק ימי יחיד בסוגו ( Dugong ) המשתייך למשפחת הריטינות שבסדרת התחשאים. מבחינה גנטית מקורב אל הפילים והשפנאים יותר מאל יונקי הים כלווייתנים ודולפינים. תחש המשכן קרוב ביותר לפרות הים ( Manatees ) וכן למין הנכחד פרת הים שטלר שהייתה גדולה פי שלושה ממנו.
תוכן עניינים [הצגה]
[עריכה]מקור השם
ערך מורחב – תחש ( תנ"ך )
במשכן שבנה משה במדבר סיני, השתמשו ב"עורות תחשים". לא נמסרו פרטים מזהים על חיה זו במקרא ( אם אכן מדובר בחיה ) , וגם במקורות המאוחרים יותר אין הרבה כדי ללמד מה היא. בקרב חז"ל היו אף דעות שהייתה זו בריה שהתקיימה באופן חד - פעמי לצורך הקמת המשכן.
החוקרים נחלקו בשאלת זיהויו של התחש, ולא הגיעו לכלל מסקנה ברורה. רבים הבינו שמדובר בסוג של חיה ימית, על סמך תרגומים שונים של התורה שתרגמו 'תחש' כפרת ים, או כדולפין. הדעה המקובלת יותר היא ביאור המילה על פי הערבית, שלאור המילה הדומה בשפה זו הגיעו למסקנה שמדובר ביונק הימי Dugong dougon. לאור מסקנה זו כינה חוקר הטבע הגרמני אדוארד ריפל ( Eduard Rüppell ) את החיה בשם הלטיני "Halicore tabernaculi", ומשם הגיע השם גם לעברית - תחש המשכן.
[עריכה]תפוצה ואזורי מחייה
מין זה מתגורר בעיקר בקרבת חופי הים הטרופיים. תפוצה בחופי מזרח אפריקה, מהים האדום ( כולל חופי אילת ) עד לחופי הודו ותאילנד. ריכוז רב גם באזור יפן, אוסטרליה, פפואה ניו גיני, אינדונזיה ואיים רבים באוקיינוס השקט. בעבר הייתה התפוצה נרחבת אף יותר.
[עריכה]אנטומיה
תחש המשכן
משקלו של פרט בוגר בין 200 ל - 400 קילוגרם, ואורכו בין 2. 4 ל - 4 מטרים; לעתים הנקבות גדולות מעט מן הזכרים.
תחש המשכן נולד בצבע קרמי חיוור, עם הגיל מתכהה עד גוון אפור ציפחה, בשני צידי הגוף. שיער קצרצר מפוזר בדלילות על הגוף. ישנם זיפים באזור האף והפה, המשמשים כאברי חישה העוזרים למציאת המזון.
העור עבה, קשה וחלק. הגפיים הקדמיות התפתחו לסנפירים שאורכם 35 - 45 ס"מ, הבוגרים משתמשים בו לתנועה והגאה. התנועות איטיות ומלאות חן.
ראשם מעוגל, עיניהם קטנות וראייתם חלשה, חוטמם גדול וחסר עצמות. הנחיריים בקדמת האף ומקלים על שאיפת האוויר, מאחר שמין זה אינו יכול לעצור נשימתו במים לזמן רב, וחייב לעלות מעל המים כל כמה דקות. השפה העליונה משוסעת ובולטת על גבי הפה הנפול. השפה התחתונה והחיך בעלות ריפוד מגן מקורנן שמסייע בתפיסת צמחיה, שאחר - כך נעקרת מהשורש בעזרת תנועת השפה העליונה.
לתחש 14 - 10 שיניים. חטים קטנים מופיעים לעתים אצל זכרים ונקבות בוגרים גילאים 15 - 12. במהלך תקופת הייחום נלחמים הזכרים בעזרת חטים אלו. אצל הנקבה החטים אינם יוצאים מהחיך כאצל הזכר, ועל כן משוער כי חטים אלו משמשים כאמצעי הבדלה נוסף בין המינים, בנוסף להיותם עזר משמעותי לתזונה. קופסת המוח קטנה, עצמות השלד צפופות וחזקות. על אף אופן תזונתו, לתחש מערכת עיכול וקיבה פשוטות.
[עריכה]רבייה וגידול צאצאים
הרבייה מתרחשת על פני כל השנה בהתאם לגאוגרפ . . .