داغ ملک

داغ ملک: یعنی مُهری که پادشاه بر بدن بنده ی خویش می زده است به نشانه ی اینکه آن بنده در تملّک اوست و آن را داغ بندگی می خوانده اند.
( ( بندهٔ خاصُ ِ ملک باش که با داغ ِ ملک
روزها ایمنی از شَحنه و شبها ز عسس ) )
( تازیانه های سلوک، نقد و تحلیل قصاید سنائی، دکتر شفیعی کدکنی، زمستان ۱۳۸۳، ص 396. )