پاریاو

زراعتی که با آب قنات انجام می شود

لغتی است زرتشتی که یک بار در اوستا(کتاب زرتشتیان) آمده . نام رودخانه ای است که در دوران اساطیری ایران در شرق ایران (حدود خراسان) جاری بوده و همۀ رودخانه های عالم از این رود (پاریاو) سر چشمه میگرفتند و به رود خانۀ هفت رنگ که رنگ های آن بعیدالحدود بودند مشهور است (بعیدالحدود یعنی نداشتن هیچ مرز مشخص و معین)