روحانی زرتشتی

مغ

موبد

موبد - مغ

در زبان پهلوی مگو بوده است بر آرِش ژرف و جاودان.
سپس مگ شده و تازیان آن را مغ نوشته و خوانده اند و در جای ژرف نیز به کار برده اند.
پس از آنکه زبان تازی سازمانی شد، چکامه سرایان و نویسندگان واژه تازی موبد ( از ریشه ابد بر آرش جاودان ) را در جای مغ و مگ به کار گرفتند.
هاوشت به کارآموز جوان می گفته اند. همان که تازیان طلبه می گویند.

موبد، هاوشت.