کنوانسیون

کنوانسیون (به فرانسوی: Convention) یا مقاوله نامه یک نوع معاهده است که با هدف تدوین قواعد حقوقی و مهم مابین کشورهای مختلف تنظیم و منعقد می گردد؛ مانند کنوانسیون ژنو و مقاوله نامهٔ منع کار اجباری.
مجتهدی، محمدرضا. «لزوم تفکیک قراردادهای بین المللی از معاهدات بین المللی». (۱۳۷۹). بازبینی ۱۱ شهریور ۱۳۹۴.
کنوانسیون یک نوع از اقسام چهار گانه معاهده های بین المللی بشمار می رود که بین چند کشور به امضاء می رسد تا در باره یک یا چند موضوع مقرراتی را بین خود تنظیم و به مورد اجراء گذارند.پروفسور مکنر فرانسوی در تعریف معاهده می گوید: معاهده عبارت است از یک توافق کتبی که به وسیلهٔ آن دو یا چند دولت یا سازمان بین المللی رابطه ای بین خود در قلمرو حقوق بین الملل ایجاد میکنند. و یا در صدد ایجاد آن هستند. در تعریف دیگر گفته می شود معاهده بین المللی به هر اسمی خوانده شود عبارت از قراردادی است که بین تابعین حقوق بین الملل بمنظور تولید بعضی آثار حقوقی منعقد می شود. دو مفهوم یاد شده از معاهده بین المللی ناظر به معنای عام و وسیع معاهده است . اما معاهده در معنای خاص به قسمی که در کنوانسیون وین ۱۹۶۹ آمده عبارت است از توافق بین دولت ها،به شمول حقوق بین الدول است که به صورت کتبی منعقد گردیده است، با قطع نظر از اینکه در یک یا چند سند تنظیم شده باشد. در این تعریف معاهده اعم از موافقت نامه است . هر معاهده خود یک توافق نامه هم می باشد اما عکس قضیه صادق نیست .