پل دواب

پل دوآب. پل دوآب در منطقه سوق الجیشی دوآب بنا شده و رابط مکان های باستانی بین دشت کزاز در جنوب، دره شرا در شمال، منطقه لرستان در غرب و هم چنین ناحیه اراک در شرق است. رودخانه های کله، مهاجران، آستانه، تیره و رود بزرگ در محلی به نام دو آب تشکیل رودخانه قره چای(زرین رود) را داده که در زمان صفویه پل آجری قوسی شکل بر روی آن احداث گردید که پل ارتباطی مرکز به جنوب ایران بوده است.
«پل تاریخی دوآب اراک نیازمند ترمیم اضطراری است». ایرنا. دریافت شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۵.
دربارهٔ نام سازنده و تاریخ احداث آن سند و مدرک معتبری نیست تنها جایی که احتمال می رود نامی از این پل به میان آمده باشد در هنگام بازگشت ناصرالدین شاه قاجار از زیارت عتبات عالیات می باشد که از آن به عنوان پل بزرگ نام برده شده است.
در مجموع طول پل ۱۳۰ متر و عرض آن بین ۵/۵ تا ۷/۵ متر نوسان دارد و بلندترین نقطه پل از کف رودخانه ۵/۷ متر ارتفاع دارد.این پل دارای هشت چشمه بزرگ و کوچک با طاق های تیزه دار است. هر پایه از جلو دارای موج شکن تیز و از پشت دارای پشتیان است. مصالح ساختمانی به کار رفته در پل عبارتنداز: سنگ، آجر و گل آهک. بنای پل از پایین به بالا به ارتفاع حدود ۲/۱ متر سنگ کاری شده و فاقد عناصر تزیینی است. امروزه از این پل جهت عبور احشام و عبور و مرور مردم استفاده می شود.آخرین عملیات مرمت بر روی این پل تاریخی در سال ۱۳۸۲ انجام شده و وضعیت پل تاریخی دو آب اراک به دلیل تخریب های محیطی شرایط نامناسبی دارد.