باقطایی .[ ق َ ] (ص نسبی ) منسوب به باقطایا از قرای بغداد.
باقطایی
لغت نامه دهخدا
باقطایی.[ ق َ ] ( ص نسبی ) منسوب به باقطایا از قرای بغداد.
باقطایی. [ ق َ ] ( اِخ ) حسین بن علی بن کاتب. از ادبای باقطایا بود. ( از معجم البلدان ).
باقطایی. [ ق َ ] ( اِخ ) حسین بن علی بن کاتب. از ادبای باقطایا بود. ( از معجم البلدان ).
باقطایی . [ ق َ ] (اِخ ) حسین بن علی بن کاتب . از ادبای باقطایا بود. (از معجم البلدان ).
کلمات دیگر: