باقرحی . [ ق َ ی ی ] (ص نسبی ) منسوب به باقرحا از قراحی بغداد. (از الانساب سمعانی ).

باقرحی . [ ق َ ی ی ] (ص نسبی ) منسوب به باقرحا از قراحی بغداد. (از الانساب سمعانی ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">باقرحی. [ ق َ ی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به باقرحا از قراحی بغداد. ( از الانساب سمعانی ). <hr>باقرحی. [ ق َ ی ی ] ( اِخ ) ابوالحسن محمدبن اسحاق بن ابراهیم بن مخلدبن جعفر باقرحی از خاندان دانش و حدیث بغداد بود. در ماه رمضان سال 481 هَ. ق. در سن 84 سالگی درگذشت. ( از معجم البلدان ).</div>

باقرحی. [ ق َ ی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به باقرحا از قراحی بغداد. ( از الانساب سمعانی ). باقرحی. [ ق َ ی ی ] ( اِخ ) ابوالحسن محمدبن اسحاق بن ابراهیم بن مخلدبن جعفر باقرحی از خاندان دانش و حدیث بغداد بود. در ماه رمضان سال 481 هَ. ق. در سن 84 سالگی درگذشت. ( از معجم البلدان ).

باقرحی . [ ق َ ی ی ] (اِخ ) ابوالحسن محمدبن اسحاق بن ابراهیم بن مخلدبن جعفر باقرحی از خاندان دانش و حدیث بغداد بود. در ماه رمضان سال 481 هَ. ق . در سن 84 سالگی درگذشت . (از معجم البلدان ) .

باقرحی . [ ق َ ی ی ] (اِخ ) ابوالحسن محمدبن اسحاق بن ابراهیم بن مخلدبن جعفر باقرحی از خاندان دانش و حدیث بغداد بود. در ماه رمضان سال 481 هَ. ق . در سن 84 سالگی درگذشت . (از معجم البلدان ) .