اشوکا

آشوکا. آشوکا شاه (English: ‎/əʃoʊkə/‎; تا ۲۳۲ پیش از میلاد) پیرامون دو سده و نیم پس از بودا و شاهی از دودمان موریا بود که به کیش بودایی و آموزه های بودایی باورِ راستین یافت و همهٔ زندگی خود را وقف تحققِ عملیِ اصول آن نمود. موریاها به احتمال زیاد از تبار سکاهای ایرانی تبار بودند که از شمال به هند درآمدند.
شیر آشوکا
نشان ملی هند
پرچم هند
آشوکا چاکرا
آشوکا از سال ۲۷۳ تا ۲۳۲ پیش از زایش مسیح فرمانروایی کرد. وی پسر بیندوساره از شاهان موریایی بود و بر بیشتر شبه قاره هندوستان از بخش هایی از افغانستان امروزی گرفته تا میسوره در دوردست های بنگال و تا جنوب گوآی کنونی فرمان راند.
نام آشوکا از دو بخش آ و شوکا درست شده که در سانسکریت به معنای بی اندوهاست.
آشوکا در جوانی خویی خشن داشت و به آشوکای درنده معروف بود اما پس از آن خوی وی برگشت، به کیش بودایی گروید و به یک بوداباور مهرورز تبدیل گشت. کوشش های آشوکا یاری فراوانی به ریشه دواندن و گسترش بوداگرایی نمود.

آشوکا. آشوکا (ح ۲۷۲ـ۲۲۸پ م)(Asoka)
(یا: آسوکا) امپراتور هند از خاندان موریا(ح ۲۶۸ـ۲۳۲پ م) و بزرگ ترین فرمانروای این خاندان. وارث امپراتوری ای بود که بیشتر شمال و جنوب مرکزی هند را با جمعیت حداقل ۳۰میلیون نفر دربر می گرفت و پایتخت آن پاتالیپوترانام داشت. آشوکا، که بوداییِ معتقدی بود، با ردّ نظامیگری، برای ایجاد دولتی کارآمد با ارتش منظم و پلیس مخفی تلاش کرد. فرمان های آشوکا، که گرویدن به آیین او را تبلیغ می کردند، بر ستون ها و سنگ های سراسر قلمرو پادشاهی اش حک شده بودند.