اشقلون

اَشَقلون (= صَندید یا سَکلاس) نام جانوری-دیوزاد در اساطیر مانوی است که بهمراه جفت خود به نام پیسوس (= نَمرائیل یا نَقبائیل) برای بلعیدن پاره های نور رها شده در سرزمین تاریکی توسط اهریمن آفریده می شوند. پاره های نور خدایی که از امهرسپندان بودند در سرزمین پلیدی محبوس بودند توسط این دوجانور خورده شده و پس از همبستری آنان انسان های نخستین بنا های گهمرد و مردیانه پدید می آیند. آنها که وجودشان از نور محبوس در جسم دیوی بود پاره هایی از آز و خشم و شهوت دیوان را نیز باخود به ارث برده بودند و این اسطوره به عنوان اصل جدایی نور از ظلمت و پاکیزه نمودن بدن و روح از آلودگی ها برای انسان در دین مانوی پذیرفته شد.

رجوع شود به:عسقلان