موعودگرایی

شماری از ادیان برآنند که سرانجام مردی ظهور می کند که با رسالتی الهی انسان ها را از تاریکی و ظلم و گمراهی و گناهکاری می رهاند و برای زمین و زمینیان خوشبختی و خیر می آورد.
در دین یهود، ماشیح را موعود می دانند.
در دین مسیحیت، عیسی مسیح و بعضاً فارقلیط را موعود می دانند.
در دین زرتشت، سوشیانس را موعود می دانند.
در دین بودایی، میتریا را موعود می دانند.
ادیان ابراهیمی و آیین های زرتشتی و هندو و بودایی از وجود منجی با صراحت یا کنایه یاد کرده اند.
وجود او در معارف و تعالیم ادیان نویدی است از اینکه سرانجام جهان روی به خوشبختی و آسایش می دهد، که این منجی در آیین مسیحیت به فرزند خدا معروف و در آیین اسلام به فرزند انسان معروف است و این درحالی است که منجی به مبارزه با ظلم و ستم می پردازد و به تمام ستم دیدگان دنیا لباس آزادی می بخشد.
در اسلام(شیعه و سنی) مهدی را موعود می دانند اما در اینکه مهدی کیست اختلاف وجود دارد، شیعیان دوازده امامی معتقدند مهدی پسر حسن عسکری، امام دوازدهم و امام زمان آنها است که از قبل به دنیا آمده و اکنون بیش از هزار سال است که در غیبت به سر می برد و در زمان مقرر ظهور می کند.

رجوع شود به:مهدویت