واحد خرت است
خرته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( خرتة ) خرتة. [ خ ُ ت َ ] ( ع اِ ) واحد خُرت است. ( منتهی الارب ).
خرته. [ خ َ ت َ ] ( اِخ ) نام اسب همام است. ( از منتهی الارب ).
خرته. [ خ َ ت َ ] ( اِخ ) نام اسب همام است. ( از منتهی الارب ).
خرته . [ خ َ ت َ ] (اِخ ) نام اسب همام است . (از منتهی الارب ).
خرتة. [ خ ُ ت َ ] (ع اِ) واحد خُرت است . (منتهی الارب ).
گویش مازنی
/Khorte/ مکان آفتاب خور – منطقه ی آفتابگیر
مکان آفتاب خور – منطقه ی آفتابگیر
کلمات دیگر: