این مقاله دربارهٔ یک داستان مصور است. برای خشکباری به همین نام، بادام زمینی را ببینید.
چارلز شولتس
اون اولین بوس تو هست، چارلی براون
بادام زمینی ها یا پیناتز (انگلیسی: Peanuts) یک داستان مصور آمریکایی است که هر روز هفته حتی یکشنبه ها چاپ و منتشر می شد و چارلز شولتس آن را می نوشت و تصویرسازی می کرد. این داستان مصور تقریباً به مدت نیم قرن از ۲ اکتبر سال ۱۹۵۰ تا ۱۳ فوریه ۲۰۰۰ منتشر می شد و پس از آن نیز بازنشر شده است. این داستان مصور یا کمیک استریپ با ۱۷٬۸۹۷ شماره منتشر شده از محبوب ترین و پرنفوذترین ها در تاریخ داستان مصور بشمار می رود و بی تردید می توان آن را طولانی ترین داستان مصوری دانست که تا کنون «توسط یک انسان» خلق شده است. داستان مصور بادام زمینی ها در اوج محبوبیت خود در اواسط تا اواخر دهه ۱۹۶۰ در بیش از ۲۶۰۰ روزنامه با خوانندگانی در حدود ۳۵۵ میلیون نفر در ۷۵ کشور جهان و به ۲۱ زبان منتشر می شد. این داستان مصور به همراه داستان مصور دیگری برای خالق آن شولتز بیش از ۱ میلیارد دلار درآمد داشته است. چاپ این داستان مصور هنوز هم بروز شده در تقریباً در تمام روزنامه های ایالات متحده منتشر می شود.
این داستان مصور به طور کامل به حلقه اجتماعی جمعی از کودکان تمرکز دارد که بزرگسالان هرچند وجود دارند اما به ندرت دیده یا شنیده می شوند. شخصیت اصلی چارلی براون تودار، عصبی و فاقد اعتماد به نفس است. او قادر نیست بادبادک ها را به پرواز درآورد، در بازی بیسبال برنده شود یا توپ فوتبال را شوت کند و توسط دوست پرخاشگرش، لوسی کنترل می شود که همیشه در آخرین لحظه او را از کاری بازمی دارد.
بادام زمینی ها یکی از ادبی ترین داستان مصورها با لایه های فلسفی روانشناختی و جامعه شناختی است که در دهه ۱۹۵۰ رونق گرفت. این داستان مصور (دست کم در اوج خود در دهه ۶۰ میلادی) از لحاظ روانشناختی پیچیده با گروهی از تعاملات شخصیت ها و روابط آن ها است.
چارلز شولتس
اون اولین بوس تو هست، چارلی براون
بادام زمینی ها یا پیناتز (انگلیسی: Peanuts) یک داستان مصور آمریکایی است که هر روز هفته حتی یکشنبه ها چاپ و منتشر می شد و چارلز شولتس آن را می نوشت و تصویرسازی می کرد. این داستان مصور تقریباً به مدت نیم قرن از ۲ اکتبر سال ۱۹۵۰ تا ۱۳ فوریه ۲۰۰۰ منتشر می شد و پس از آن نیز بازنشر شده است. این داستان مصور یا کمیک استریپ با ۱۷٬۸۹۷ شماره منتشر شده از محبوب ترین و پرنفوذترین ها در تاریخ داستان مصور بشمار می رود و بی تردید می توان آن را طولانی ترین داستان مصوری دانست که تا کنون «توسط یک انسان» خلق شده است. داستان مصور بادام زمینی ها در اوج محبوبیت خود در اواسط تا اواخر دهه ۱۹۶۰ در بیش از ۲۶۰۰ روزنامه با خوانندگانی در حدود ۳۵۵ میلیون نفر در ۷۵ کشور جهان و به ۲۱ زبان منتشر می شد. این داستان مصور به همراه داستان مصور دیگری برای خالق آن شولتز بیش از ۱ میلیارد دلار درآمد داشته است. چاپ این داستان مصور هنوز هم بروز شده در تقریباً در تمام روزنامه های ایالات متحده منتشر می شود.
این داستان مصور به طور کامل به حلقه اجتماعی جمعی از کودکان تمرکز دارد که بزرگسالان هرچند وجود دارند اما به ندرت دیده یا شنیده می شوند. شخصیت اصلی چارلی براون تودار، عصبی و فاقد اعتماد به نفس است. او قادر نیست بادبادک ها را به پرواز درآورد، در بازی بیسبال برنده شود یا توپ فوتبال را شوت کند و توسط دوست پرخاشگرش، لوسی کنترل می شود که همیشه در آخرین لحظه او را از کاری بازمی دارد.
بادام زمینی ها یکی از ادبی ترین داستان مصورها با لایه های فلسفی روانشناختی و جامعه شناختی است که در دهه ۱۹۵۰ رونق گرفت. این داستان مصور (دست کم در اوج خود در دهه ۶۰ میلادی) از لحاظ روانشناختی پیچیده با گروهی از تعاملات شخصیت ها و روابط آن ها است.
wiki: بادام زمینی ها