پادشاهی عربی سوریه

پادشاهی عربی سوری (به عربی: المملکة العربیة السوریة) اولین دولت مستقل سوریه بعد از شکست امپراتوری عثمانی پس از انقلاب بزرگ عربی و پایان جنگ جهانی اول است. حدود نظریه این دولت سوریه عثمانی یعنی سرزمین شام کنونی را شامل می شود. فیصل یکم در رأس این حکومت در بین سال های ۱۹۱۸–۱۹۲۰ به عنوان امیر و بعد از اعلام استقلال در ۸ مارس ۱۹۲۰ به عنوان پادشاه قرار داشت. اعلام استقلال به وسیلهٔ هیئت قانونی که متشکل از نمایندگان سرشناس مناطق مختلف سوریه، در سال ۱۹۱۹ بود که بعدها، به اسم «کنگره مردم سوریه» شناخته شد انجام گرفت. این دولت اولین حکومت قانونیه سوریه در دوران معاصر است. متن قانون به عنوان «قانون اساسی» شناخته شد که طبق گفتهٔ این قانون؛ کشور سوریه باید دارای پادشاهی مشروطه، تمرکززدایی، برخورداری از آزادی سیاسی اقتصادی، محترم شمردن ادیان و برابری بین شهروندان باشد.
قیمومت بریتانیا بر فلسطین
قیمومت فرانسه بر سوریه و لبنان
جنگ میسلون
پرچم
پول های رایج: لیره ترک و پوند مصر و فرانک فرانسه
با وجود اینکه فیصل یکم در قرارداد فیصل ژرژ کلمانسو قیمومت فرانسه بر سوریه را پذیرفته بود نیروهای متفقین این دولت را به رسمیت کامل نشناخت و پس از تحولاتی که بعدها اتفاق افتاد و دیدگاه فرانسه نسبت به فیصل به صفت «متحد بریتانیا»، باعث شد که فرانسه به سوریه حمله کند و پس از سه روز و شکست سوری ها در جنگ میسلون در تاریخ ۲۸ ژوئیه ۱۹۲۰، این پادشاهی را منحل و فیصل را هم تبعید کردند.