پادشاهی یونان (به یونانی:Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος) دولتی بود که در ۱۸۳۲ میلادی کنوانسیون لندن توسط ابرقدرت های اروپایی (بریتانیا، فرانسه و روسیه) تأسیس شد. این حکومت رسماً با پیمان قسطنطنیه به وجود آمد و همچنین، با این پیمان، استقلال کامل خود از امپراتوری عثمانی را بدست آورد. این واقعه به عنوان تولد اولین دولت کاملاً مستقل یونانی پس از سقوط امپراتوری بیزانس توسط عثمانی ها در اواسط قرن ۱۵ میلادی، شناخته می شود.
اوتو یونان -۶ فوریه ۱۸۳۳ – ۲۳ اکتبر ۱۸۶۲
جرج اول ۳۰ مارس ۱۸۶۳ – ۱۸ مارس ۱۹۱۳
کنستانتین اول ۱۸ مارس ۱۹۱۳ – ۱۱ ژوئن۱۹۱۷ و ۱۹ دسامبر ۱۹۲۰ – ۲۷ سپتامبر ۱۹۲۲
الکساندر اول ۱۱ ژوئن ۱۹۱۷ – ۲۵ اکتبر ۱۹۲۰
جرج دوم ۲۷ سپتامبر ۱۹۲۲ – ۲۵ مارس ۱۹۲۴ و ۳ نوامبر ۱۹۳۵ – ۱ آوریل ۱۹۴۷
پائول ۱ آوریل ۱۹۴۷ – ۶ مارس ۱۹۶۴
کنستانتین دوم ۶ مارس ۱۹۶۴ – ۱ ژوئن ۱۹۷۳ (پادشاهی منحل شد) نکته: این زمان ها نمایانگر دوره حکومت هستند نه مدت زندگی.
این پادشاهی جانشین جمهوری اول یونان بعد از جنگ استقلال این کشور شد و تا ۱۹۲۴ میلادی به طول انجامید. در ۱۹۲۴ پادشاهی از میان رفت و جمهوری دوم یونان تأسیس شد؛ اگرچه، پادشاهی دوباره احیا گردید و از ۱۹۳۵ تا ۱۹۷۴ میلادی به حیات خویش ادامه داد. این بار دوباره پادشاهی یونان در ۱۹۷۴ سرنگون شد و جای آن را دیکتاتوری نظامی هفت ساله گرفت. با پایان عمر حکومت نظامی، جمهوری سوم یونان جایگزین آن شد که تا امروز نیز بر یونان حکومت می کند.
سیاست یونان در قرن ۱۹ میلادی با مسائل ملی گره خورده بود. یونانی ها رویای تسلط بر سراسر سرزمین های یونانی را در سر می پروراندند. سرزمینی که به گفته آنها پایتختش قسطنطنیه بود. این عقیده به نظریه بزرگ (عقیده مگالی) معروف گردید و از طرفی موجب جنگ با امپراتوری عثمانی بر سر نواحی یونانی زبان شد.
شاه اوتو خیلی زود حکومت استبدادی خود را در یونان برقرار کرد. در اعتراض به نظام دیکتاتوری وی، انقلابی در یونان رخ داد که منجر به برکناری او شد. یونانی ها از ملکه ویکتوریا، فرمانروای بریتانیا، خواستند که پسرش آلفرد را به عنوان شاه آنان برگزیند. انگلیسی این را نپذیرفتند؛ در عوض، شاهزاده ای دانمارکی را به نام شاه جرج اول به سلطنت یونان نشاندند و در عوض پیشنهاد سخاوتمندانه یونانی ها، جزایر ایونی را به یونان تحویل دادند.
اوتو یونان -۶ فوریه ۱۸۳۳ – ۲۳ اکتبر ۱۸۶۲
جرج اول ۳۰ مارس ۱۸۶۳ – ۱۸ مارس ۱۹۱۳
کنستانتین اول ۱۸ مارس ۱۹۱۳ – ۱۱ ژوئن۱۹۱۷ و ۱۹ دسامبر ۱۹۲۰ – ۲۷ سپتامبر ۱۹۲۲
الکساندر اول ۱۱ ژوئن ۱۹۱۷ – ۲۵ اکتبر ۱۹۲۰
جرج دوم ۲۷ سپتامبر ۱۹۲۲ – ۲۵ مارس ۱۹۲۴ و ۳ نوامبر ۱۹۳۵ – ۱ آوریل ۱۹۴۷
پائول ۱ آوریل ۱۹۴۷ – ۶ مارس ۱۹۶۴
کنستانتین دوم ۶ مارس ۱۹۶۴ – ۱ ژوئن ۱۹۷۳ (پادشاهی منحل شد) نکته: این زمان ها نمایانگر دوره حکومت هستند نه مدت زندگی.
این پادشاهی جانشین جمهوری اول یونان بعد از جنگ استقلال این کشور شد و تا ۱۹۲۴ میلادی به طول انجامید. در ۱۹۲۴ پادشاهی از میان رفت و جمهوری دوم یونان تأسیس شد؛ اگرچه، پادشاهی دوباره احیا گردید و از ۱۹۳۵ تا ۱۹۷۴ میلادی به حیات خویش ادامه داد. این بار دوباره پادشاهی یونان در ۱۹۷۴ سرنگون شد و جای آن را دیکتاتوری نظامی هفت ساله گرفت. با پایان عمر حکومت نظامی، جمهوری سوم یونان جایگزین آن شد که تا امروز نیز بر یونان حکومت می کند.
سیاست یونان در قرن ۱۹ میلادی با مسائل ملی گره خورده بود. یونانی ها رویای تسلط بر سراسر سرزمین های یونانی را در سر می پروراندند. سرزمینی که به گفته آنها پایتختش قسطنطنیه بود. این عقیده به نظریه بزرگ (عقیده مگالی) معروف گردید و از طرفی موجب جنگ با امپراتوری عثمانی بر سر نواحی یونانی زبان شد.
شاه اوتو خیلی زود حکومت استبدادی خود را در یونان برقرار کرد. در اعتراض به نظام دیکتاتوری وی، انقلابی در یونان رخ داد که منجر به برکناری او شد. یونانی ها از ملکه ویکتوریا، فرمانروای بریتانیا، خواستند که پسرش آلفرد را به عنوان شاه آنان برگزیند. انگلیسی این را نپذیرفتند؛ در عوض، شاهزاده ای دانمارکی را به نام شاه جرج اول به سلطنت یونان نشاندند و در عوض پیشنهاد سخاوتمندانه یونانی ها، جزایر ایونی را به یونان تحویل دادند.
wiki: پادشاهی یونان