شیرجه

شیرجه یکی از ورزش های آبی است.
کتاب آموزش شیرجه، ترجمه و تألیف مهرداد هجیر
مورخان بر این باورند که تاریخ مسابقات شیرجه به کشور یونان باستان بازمی گردد، ولی تنها اطلاعی که دراین باره وجود دارد مربوط به نقوش مقبره ای در شهر ناپل در کشور ایتالیا است که قدمت آن به ۲۵۰۰ سال می رسد. در روی سقف این مقبره تصویر مردی مشاهده می شود که در حال شیرجه زدن از روی سکوی مرتفعی است که احتمالاً باید صخره یا پرتگاهی باشد. پیشگامان ورزش شیرجه افرادی بودند که با پرش از روی صخره ها و پرتگاه ها به درون آب های دریای آکاپولکو به شهرت رسیدند.
سپس در قرن هفدهم، هنگامی که ژیمناست های آلمانی و سوئدی برای ایمنی بیشتر حرکات نمایشی خود را در سواحل دریا انجام می دادند و عدهٔ کثیری را برای تماشا به ساحل می کشاندند، آهسته آهسته این رشتهٔ ورزشی تکمیل شد. نهایتاً تمرینات ژیمناستیک آنان به یک رشتهٔ ورزشی تبدیل شد که به آن «شیرجهٔ آزاد» گفته می شود. واژه ای که حتی پس از ورود این رشته به مسابقات المپیک سنت لوئیس آمریکا در سال ۱۹۰۴ به صورت شیرجه و شنا در زیر آب همچنان به آن اطلاق گردید.
در انگلستان در قرن ۱۷ ابتدا مسابقات شیرجهٔ ساده در برکه ها و رودخانه ها و بندرها و از روی رودخانه ها و پل ها و صخره ها انجام می شد. در سال ۱۸۸۹ مسابقات شیرجهٔ ساده برای اولین بار در اسکاتلند برگزار شد که ارتفاع سکوی شیرجه ۲ متر بود. در سال ۱۸۹۵ جامعهٔ غریق انگلستان اولین مسابقات شیرجهٔ ساده را در لندن ترتیب داد که ارتفاع سکوی پرش در این مسابقات ۵ متر و ۱۰ متر بود، و در سال ۱۹۰۸ شیرجه به عنوان یک ورزش حرفه ای وارد المپیک شد و دارای زیبایی و فرم و حرکات و امتیازبندی شد.

شیرجه (diving)
پرش به داخل آب از روی تخته ای در ارتفاع یک یا سه متری یا از روی سکویی در ارتفاع ۱۰ متری. شیرجه های متعدد و متفاوت ممکن است به صورت رو به آب یا پشت به آب انجام شود. حرکت های آفتاب مهتاب، پیچ، یا حرکات ترکیبی نیز ممکن است قبل از ورود به آب انجام شود. برای شیرجه از سکو، استخری به عمق حداقل پنج متر لازم است. به نحوۀ اجرا امتیاز داده می شود و میزان دشواری هر شیرجه به منزلۀ ضریبی برای آن است.